punjabi

7.1.261

चौपाई
ਦੇਖੀ ਬਿਪੁਲ ਬਿਕਲ ਬੈਦੇਹੀ। ਨਿਮਿਸ਼ ਬਿਹਾਤ ਕਲਪ ਸਮ ਤੇਹੀ।।
ਤਰਿਸ਼ਿਤ ਬਾਰਿ ਬਿਨੁ ਜੋ ਤਨੁ ਤ੍ਯਾਗਾ। ਮੁਏਕਰਇ ਕਾ ਸੁਧਾ ਤਡ਼ਾਗਾ।।
ਕਾ ਬਰਸ਼ਾ ਸਬ ਕਰਿਸ਼ੀ ਸੁਖਾਨੇਂ। ਸਮਯ ਚੁਕੇਂ ਪੁਨਿ ਕਾ ਪਛਿਤਾਨੇਂ।।
ਅਸ ਜਿਯਜਾਨਿ ਜਾਨਕੀ ਦੇਖੀ। ਪ੍ਰਭੁ ਪੁਲਕੇ ਲਖਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਿਸੇਸ਼ੀ।।
ਗੁਰਹਿ ਪ੍ਰਨਾਮੁ ਮਨਹਿ ਮਨ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਅਤਿ ਲਾਘਵਉਠਾਇ ਧਨੁ ਲੀਨ੍ਹਾ।।
ਦਮਕੇਉ ਦਾਮਿਨਿ ਜਿਮਿ ਜਬ ਲਯਊ। ਪੁਨਿ ਨਭ ਧਨੁ ਮਂਡਲ ਸਮ ਭਯਊ।।
ਲੇਤ ਚਢ਼ਾਵਤ ਖੈਂਚਤ ਗਾਢ਼ੇਂ। ਕਾਹੁਨ ਲਖਾ ਦੇਖ ਸਬੁ ਠਾਢ਼ੇਂ।।
ਤੇਹਿ ਛਨ ਰਾਮ ਮਧ੍ਯ ਧਨੁ ਤੋਰਾ। ਭਰੇ ਭੁਵਨ ਧੁਨਿ ਘੋਰ ਕਠੋਰਾ।।

7.1.260

चौपाई
ਦਿਸਕੁਂਜਰਹੁ ਕਮਠ ਅਹਿ ਕੋਲਾ। ਧਰਹੁ ਧਰਨਿ ਧਰਿ ਧੀਰ ਨ ਡੋਲਾ।।
ਰਾਮੁ ਚਹਹਿਂ ਸਂਕਰ ਧਨੁ ਤੋਰਾ। ਹੋਹੁ ਸਜਗ ਸੁਨਿ ਆਯਸੁ ਮੋਰਾ।।
ਚਾਪ ਸਪੀਪ ਰਾਮੁ ਜਬ ਆਏ। ਨਰ ਨਾਰਿਨ੍ਹ ਸੁਰ ਸੁਕਰਿਤ ਮਨਾਏ।।
ਸਬ ਕਰ ਸਂਸਉ ਅਰੁ ਅਗ੍ਯਾਨੂ। ਮਂਦ ਮਹੀਪਨ੍ਹ ਕਰ ਅਭਿਮਾਨੂ।।
ਭਰਿਗੁਪਤਿ ਕੇਰਿ ਗਰਬ ਗਰੁਆਈ। ਸੁਰ ਮੁਨਿਬਰਨ੍ਹ ਕੇਰਿ ਕਦਰਾਈ।।
ਸਿਯ ਕਰ ਸੋਚੁ ਜਨਕ ਪਛਿਤਾਵਾ। ਰਾਨਿਨ੍ਹ ਕਰ ਦਾਰੁਨ ਦੁਖ ਦਾਵਾ।।
ਸਂਭੁਚਾਪ ਬਡ ਬੋਹਿਤੁ ਪਾਈ। ਚਢੇ ਜਾਇ ਸਬ ਸਂਗੁ ਬਨਾਈ।।
ਰਾਮ ਬਾਹੁਬਲ ਸਿਂਧੁ ਅਪਾਰੂ। ਚਹਤ ਪਾਰੁ ਨਹਿ ਕੋਉ ਕਡ਼ਹਾਰੂ।।

7.1.259

चौपाई
ਗਿਰਾ ਅਲਿਨਿ ਮੁਖ ਪਂਕਜ ਰੋਕੀ। ਪ੍ਰਗਟ ਨ ਲਾਜ ਨਿਸਾ ਅਵਲੋਕੀ।।
ਲੋਚਨ ਜਲੁ ਰਹ ਲੋਚਨ ਕੋਨਾ। ਜੈਸੇ ਪਰਮ ਕਰਿਪਨ ਕਰ ਸੋਨਾ।।
ਸਕੁਚੀ ਬ੍ਯਾਕੁਲਤਾ ਬਡ਼ਿ ਜਾਨੀ। ਧਰਿ ਧੀਰਜੁ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਉਰ ਆਨੀ।।
ਤਨ ਮਨ ਬਚਨ ਮੋਰ ਪਨੁ ਸਾਚਾ। ਰਘੁਪਤਿ ਪਦ ਸਰੋਜ ਚਿਤੁ ਰਾਚਾ।।
ਤੌ ਭਗਵਾਨੁ ਸਕਲ ਉਰ ਬਾਸੀ। ਕਰਿਹਿਂ ਮੋਹਿ ਰਘੁਬਰ ਕੈ ਦਾਸੀ।।
ਜੇਹਿ ਕੇਂ ਜੇਹਿ ਪਰ ਸਤ੍ਯ ਸਨੇਹੂ। ਸੋ ਤੇਹਿ ਮਿਲਇ ਨ ਕਛੁ ਸਂਹੇਹੂ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਤਨ ਚਿਤਇ ਪ੍ਰੇਮ ਤਨ ਠਾਨਾ। ਕਰਿਪਾਨਿਧਾਨ ਰਾਮ ਸਬੁ ਜਾਨਾ।।
ਸਿਯਹਿ ਬਿਲੋਕਿ ਤਕੇਉ ਧਨੁ ਕੈਸੇ। ਚਿਤਵ ਗਰੁਰੁ ਲਘੁ ਬ੍ਯਾਲਹਿ ਜੈਸੇ।।

7.1.258

चौपाई
ਨੀਕੇਂ ਨਿਰਖਿ ਨਯਨ ਭਰਿ ਸੋਭਾ। ਪਿਤੁ ਪਨੁ ਸੁਮਿਰਿ ਬਹੁਰਿ ਮਨੁ ਛੋਭਾ।।
ਅਹਹ ਤਾਤ ਦਾਰੁਨਿ ਹਠ ਠਾਨੀ। ਸਮੁਝਤ ਨਹਿਂ ਕਛੁ ਲਾਭੁ ਨ ਹਾਨੀ।।
ਸਚਿਵ ਸਭਯ ਸਿਖ ਦੇਇ ਨ ਕੋਈ। ਬੁਧ ਸਮਾਜ ਬਡ਼ ਅਨੁਚਿਤ ਹੋਈ।।
ਕਹਧਨੁ ਕੁਲਿਸਹੁ ਚਾਹਿ ਕਠੋਰਾ। ਕਹਸ੍ਯਾਮਲ ਮਰਿਦੁਗਾਤ ਕਿਸੋਰਾ।।
ਬਿਧਿ ਕੇਹਿ ਭਾਿ ਧਰੌਂ ਉਰ ਧੀਰਾ। ਸਿਰਸ ਸੁਮਨ ਕਨ ਬੇਧਿਅ ਹੀਰਾ।।
ਸਕਲ ਸਭਾ ਕੈ ਮਤਿ ਭੈ ਭੋਰੀ। ਅਬ ਮੋਹਿ ਸਂਭੁਚਾਪ ਗਤਿ ਤੋਰੀ।।
ਨਿਜ ਜਡ਼ਤਾ ਲੋਗਨ੍ਹ ਪਰ ਡਾਰੀ। ਹੋਹਿ ਹਰੁਅ ਰਘੁਪਤਿਹਿ ਨਿਹਾਰੀ।।
ਅਤਿ ਪਰਿਤਾਪ ਸੀਯ ਮਨ ਮਾਹੀ। ਲਵ ਨਿਮੇਸ਼ ਜੁਗ ਸਬ ਸਯ ਜਾਹੀਂ।।

7.1.257

चौपाई
ਕਾਮ ਕੁਸੁਮ ਧਨੁ ਸਾਯਕ ਲੀਨ੍ਹੇ। ਸਕਲ ਭੁਵਨ ਅਪਨੇ ਬਸ ਕੀਨ੍ਹੇ।।
ਦੇਬਿ ਤਜਿਅ ਸਂਸਉ ਅਸ ਜਾਨੀ। ਭਂਜਬ ਧਨੁਸ਼ ਰਾਮੁ ਸੁਨੁ ਰਾਨੀ।।
ਸਖੀ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਭੈ ਪਰਤੀਤੀ। ਮਿਟਾ ਬਿਸ਼ਾਦੁ ਬਢ਼ੀ ਅਤਿ ਪ੍ਰੀਤੀ।।
ਤਬ ਰਾਮਹਿ ਬਿਲੋਕਿ ਬੈਦੇਹੀ। ਸਭਯ ਹਰਿਦਯਬਿਨਵਤਿ ਜੇਹਿ ਤੇਹੀ।।
ਮਨਹੀਂ ਮਨ ਮਨਾਵ ਅਕੁਲਾਨੀ। ਹੋਹੁ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਮਹੇਸ ਭਵਾਨੀ।।
ਕਰਹੁ ਸਫਲ ਆਪਨਿ ਸੇਵਕਾਈ। ਕਰਿ ਹਿਤੁ ਹਰਹੁ ਚਾਪ ਗਰੁਆਈ।।
ਗਨਨਾਯਕ ਬਰਦਾਯਕ ਦੇਵਾ। ਆਜੁ ਲਗੇਂ ਕੀਨ੍ਹਿਉਤੁਅ ਸੇਵਾ।।
ਬਾਰ ਬਾਰ ਬਿਨਤੀ ਸੁਨਿ ਮੋਰੀ। ਕਰਹੁ ਚਾਪ ਗੁਰੁਤਾ ਅਤਿ ਥੋਰੀ।।

7.1.256

चौपाई
ਸਖਿ ਸਬ ਕੌਤੁਕ ਦੇਖਨਿਹਾਰੇ। ਜੇਠ ਕਹਾਵਤ ਹਿਤੂ ਹਮਾਰੇ।।
ਕੋਉ ਨ ਬੁਝਾਇ ਕਹਇ ਗੁਰ ਪਾਹੀਂ। ਏ ਬਾਲਕ ਅਸਿ ਹਠ ਭਲਿ ਨਾਹੀਂ।।
ਰਾਵਨ ਬਾਨ ਛੁਆ ਨਹਿਂ ਚਾਪਾ। ਹਾਰੇ ਸਕਲ ਭੂਪ ਕਰਿ ਦਾਪਾ।।
ਸੋ ਧਨੁ ਰਾਜਕੁਅ ਕਰ ਦੇਹੀਂ। ਬਾਲ ਮਰਾਲ ਕਿ ਮਂਦਰ ਲੇਹੀਂ।।
ਭੂਪ ਸਯਾਨਪ ਸਕਲ ਸਿਰਾਨੀ। ਸਖਿ ਬਿਧਿ ਗਤਿ ਕਛੁ ਜਾਤਿ ਨ ਜਾਨੀ।।
ਬੋਲੀ ਚਤੁਰ ਸਖੀ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ। ਤੇਜਵਂਤ ਲਘੁ ਗਨਿਅ ਨ ਰਾਨੀ।।
ਕਹਕੁਂਭਜ ਕਹਸਿਂਧੁ ਅਪਾਰਾ। ਸੋਸ਼ੇਉ ਸੁਜਸੁ ਸਕਲ ਸਂਸਾਰਾ।।
ਰਬਿ ਮਂਡਲ ਦੇਖਤ ਲਘੁ ਲਾਗਾ। ਉਦਯਤਾਸੁ ਤਿਭੁਵਨ ਤਮ ਭਾਗਾ।।

7.1.255

चौपाई
ਨਰਿਪਨ੍ਹ ਕੇਰਿ ਆਸਾ ਨਿਸਿ ਨਾਸੀ। ਬਚਨ ਨਖਤ ਅਵਲੀ ਨ ਪ੍ਰਕਾਸੀ।।
ਮਾਨੀ ਮਹਿਪ ਕੁਮੁਦ ਸਕੁਚਾਨੇ। ਕਪਟੀ ਭੂਪ ਉਲੂਕ ਲੁਕਾਨੇ।।
ਭਏ ਬਿਸੋਕ ਕੋਕ ਮੁਨਿ ਦੇਵਾ। ਬਰਿਸਹਿਂ ਸੁਮਨ ਜਨਾਵਹਿਂ ਸੇਵਾ।।
ਗੁਰ ਪਦ ਬਂਦਿ ਸਹਿਤ ਅਨੁਰਾਗਾ। ਰਾਮ ਮੁਨਿਨ੍ਹ ਸਨ ਆਯਸੁ ਮਾਗਾ।।
ਸਹਜਹਿਂ ਚਲੇ ਸਕਲ ਜਗ ਸ੍ਵਾਮੀ। ਮਤ੍ਤ ਮਂਜੁ ਬਰ ਕੁਂਜਰ ਗਾਮੀ।।
ਚਲਤ ਰਾਮ ਸਬ ਪੁਰ ਨਰ ਨਾਰੀ। ਪੁਲਕ ਪੂਰਿ ਤਨ ਭਏ ਸੁਖਾਰੀ।।
ਬਂਦਿ ਪਿਤਰ ਸੁਰ ਸੁਕਰਿਤ ਸਾਰੇ। ਜੌਂ ਕਛੁ ਪੁਨ੍ਯ ਪ੍ਰਭਾਉ ਹਮਾਰੇ।।
ਤੌ ਸਿਵਧਨੁ ਮਰਿਨਾਲ ਕੀ ਨਾਈਂ। ਤੋਰਹੁਰਾਮ ਗਨੇਸ ਗੋਸਾਈਂ।।

7.1.254

चौपाई
ਲਖਨ ਸਕੋਪ ਬਚਨ ਜੇ ਬੋਲੇ। ਡਗਮਗਾਨਿ ਮਹਿ ਦਿਗ੍ਗਜ ਡੋਲੇ।।
ਸਕਲ ਲੋਕ ਸਬ ਭੂਪ ਡੇਰਾਨੇ। ਸਿਯ ਹਿਯਹਰਸ਼ੁ ਜਨਕੁ ਸਕੁਚਾਨੇ।।
ਗੁਰ ਰਘੁਪਤਿ ਸਬ ਮੁਨਿ ਮਨ ਮਾਹੀਂ। ਮੁਦਿਤ ਭਏ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਪੁਲਕਾਹੀਂ।।
ਸਯਨਹਿਂ ਰਘੁਪਤਿ ਲਖਨੁ ਨੇਵਾਰੇ। ਪ੍ਰੇਮ ਸਮੇਤ ਨਿਕਟ ਬੈਠਾਰੇ।।
ਬਿਸ੍ਵਾਮਿਤ੍ਰ ਸਮਯ ਸੁਭ ਜਾਨੀ। ਬੋਲੇ ਅਤਿ ਸਨੇਹਮਯ ਬਾਨੀ।।
ਉਠਹੁ ਰਾਮ ਭਂਜਹੁ ਭਵਚਾਪਾ। ਮੇਟਹੁ ਤਾਤ ਜਨਕ ਪਰਿਤਾਪਾ।।
ਸੁਨਿ ਗੁਰੁ ਬਚਨ ਚਰਨ ਸਿਰੁ ਨਾਵਾ। ਹਰਸ਼ੁ ਬਿਸ਼ਾਦੁ ਨ ਕਛੁ ਉਰ ਆਵਾ।।
ਠਾਢ਼ੇ ਭਏ ਉਠਿ ਸਹਜ ਸੁਭਾਏ ਠਵਨਿ ਜੁਬਾ ਮਰਿਗਰਾਜੁ ਲਜਾਏ।

7.1.253

चौपाई
ਰਘੁਬਂਸਿਨ੍ਹ ਮਹੁਜਹਕੋਉ ਹੋਈ। ਤੇਹਿਂ ਸਮਾਜ ਅਸ ਕਹਇ ਨ ਕੋਈ।।
ਕਹੀ ਜਨਕ ਜਸਿ ਅਨੁਚਿਤ ਬਾਨੀ। ਬਿਦ੍ਯਮਾਨ ਰਘੁਕੁਲ ਮਨਿ ਜਾਨੀ।।
ਸੁਨਹੁ ਭਾਨੁਕੁਲ ਪਂਕਜ ਭਾਨੂ। ਕਹਉਸੁਭਾਉ ਨ ਕਛੁ ਅਭਿਮਾਨੂ।।
ਜੌ ਤੁਮ੍ਹਾਰਿ ਅਨੁਸਾਸਨ ਪਾਵੌਂ। ਕਂਦੁਕ ਇਵ ਬ੍ਰਹ੍ਮਾਂਡ ਉਠਾਵੌਂ।।
ਕਾਚੇ ਘਟ ਜਿਮਿ ਡਾਰੌਂ ਫੋਰੀ। ਸਕਉਮੇਰੁ ਮੂਲਕ ਜਿਮਿ ਤੋਰੀ।।
ਤਵ ਪ੍ਰਤਾਪ ਮਹਿਮਾ ਭਗਵਾਨਾ। ਕੋ ਬਾਪੁਰੋ ਪਿਨਾਕ ਪੁਰਾਨਾ।।
ਨਾਥ ਜਾਨਿ ਅਸ ਆਯਸੁ ਹੋਊ। ਕੌਤੁਕੁ ਕਰੌਂ ਬਿਲੋਕਿਅ ਸੋਊ।।
ਕਮਲ ਨਾਲ ਜਿਮਿ ਚਾਫ ਚਢ਼ਾਵੌਂ। ਜੋਜਨ ਸਤ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲੈ ਧਾਵੌਂ।।

7.1.252

चौपाई
ਕਹਹੁ ਕਾਹਿ ਯਹੁ ਲਾਭੁ ਨ ਭਾਵਾ। ਕਾਹੁਨ ਸਂਕਰ ਚਾਪ ਚਢ਼ਾਵਾ।।
ਰਹਉ ਚਢ਼ਾਉਬ ਤੋਰਬ ਭਾਈ। ਤਿਲੁ ਭਰਿ ਭੂਮਿ ਨ ਸਕੇ ਛਡ਼ਾਈ।।
ਅਬ ਜਨਿ ਕੋਉ ਮਾਖੈ ਭਟ ਮਾਨੀ। ਬੀਰ ਬਿਹੀਨ ਮਹੀ ਮੈਂ ਜਾਨੀ।।
ਤਜਹੁ ਆਸ ਨਿਜ ਨਿਜ ਗਰਿਹ ਜਾਹੂ। ਲਿਖਾ ਨ ਬਿਧਿ ਬੈਦੇਹਿ ਬਿਬਾਹੂ।।
ਸੁਕਰਿਤ ਜਾਇ ਜੌਂ ਪਨੁ ਪਰਿਹਰਊ ਕੁਅਿ ਕੁਆਰਿ ਰਹਉ ਕਾ ਕਰਊ।
ਜੋ ਜਨਤੇਉਬਿਨੁ ਭਟ ਭੁਬਿ ਭਾਈ। ਤੌ ਪਨੁ ਕਰਿ ਹੋਤੇਉਨ ਹਾਈ।।
ਜਨਕ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਸਬ ਨਰ ਨਾਰੀ। ਦੇਖਿ ਜਾਨਕਿਹਿ ਭਏ ਦੁਖਾਰੀ।।
ਮਾਖੇ ਲਖਨੁ ਕੁਟਿਲ ਭਇਭੌਂਹੇਂ। ਰਦਪਟ ਫਰਕਤ ਨਯਨ ਰਿਸੌਂਹੇਂ।।

Pages

Subscribe to RSS - punjabi