चौपाई
ਤਾਤ ਜਨਕਤਨਯਾ ਯਹ ਸੋਈ। ਧਨੁਸ਼ਜਗ੍ਯ ਜੇਹਿ ਕਾਰਨ ਹੋਈ।।
ਪੂਜਨ ਗੌਰਿ ਸਖੀਂ ਲੈ ਆਈ। ਕਰਤ ਪ੍ਰਕਾਸੁ ਫਿਰਇ ਫੁਲਵਾਈ।।
ਜਾਸੁ ਬਿਲੋਕਿ ਅਲੋਕਿਕ ਸੋਭਾ। ਸਹਜ ਪੁਨੀਤ ਮੋਰ ਮਨੁ ਛੋਭਾ।।
ਸੋ ਸਬੁ ਕਾਰਨ ਜਾਨ ਬਿਧਾਤਾ। ਫਰਕਹਿਂ ਸੁਭਦ ਅਂਗ ਸੁਨੁ ਭ੍ਰਾਤਾ।।
ਰਘੁਬਂਸਿਨ੍ਹ ਕਰ ਸਹਜ ਸੁਭਾਊ। ਮਨੁ ਕੁਪਂਥ ਪਗੁ ਧਰਇ ਨ ਕਾਊ।।
ਮੋਹਿ ਅਤਿਸਯ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਮਨ ਕੇਰੀ। ਜੇਹਿਂ ਸਪਨੇਹੁਪਰਨਾਰਿ ਨ ਹੇਰੀ।।
ਜਿਨ੍ਹ ਕੈ ਲਹਹਿਂ ਨ ਰਿਪੁ ਰਨ ਪੀਠੀ। ਨਹਿਂ ਪਾਵਹਿਂ ਪਰਤਿਯ ਮਨੁ ਡੀਠੀ।।
ਮਂਗਨ ਲਹਹਿ ਨ ਜਿਨ੍ਹ ਕੈ ਨਾਹੀਂ। ਤੇ ਨਰਬਰ ਥੋਰੇ ਜਗ ਮਾਹੀਂ।।

चौपाई
ਦੇਖਨ ਬਾਗੁ ਕੁਅ ਦੁਇ ਆਏ। ਬਯ ਕਿਸੋਰ ਸਬ ਭਾਿ ਸੁਹਾਏ।।
ਸ੍ਯਾਮ ਗੌਰ ਕਿਮਿ ਕਹੌਂ ਬਖਾਨੀ। ਗਿਰਾ ਅਨਯਨ ਨਯਨ ਬਿਨੁ ਬਾਨੀ।।
ਸੁਨਿ ਹਰਸ਼ੀਂ ਸਬ ਸਖੀਂ ਸਯਾਨੀ। ਸਿਯ ਹਿਯਅਤਿ ਉਤਕਂਠਾ ਜਾਨੀ।।
ਏਕ ਕਹਇ ਨਰਿਪਸੁਤ ਤੇਇ ਆਲੀ। ਸੁਨੇ ਜੇ ਮੁਨਿ ਸ ਆਏ ਕਾਲੀ।।
ਜਿਨ੍ਹ ਨਿਜ ਰੂਪ ਮੋਹਨੀ ਡਾਰੀ। ਕੀਨ੍ਹ ਸ੍ਵਬਸ ਨਗਰ ਨਰ ਨਾਰੀ।।
ਬਰਨਤ ਛਬਿ ਜਹਤਹਸਬ ਲੋਗੂ। ਅਵਸਿ ਦੇਖਿਅਹਿਂ ਦੇਖਨ ਜੋਗੂ।।
ਤਾਸੁ ਵਚਨ ਅਤਿ ਸਿਯਹਿ ਸੁਹਾਨੇ। ਦਰਸ ਲਾਗਿ ਲੋਚਨ ਅਕੁਲਾਨੇ।।
ਚਲੀ ਅਗ੍ਰ ਕਰਿ ਪ੍ਰਿਯ ਸਖਿ ਸੋਈ। ਪ੍ਰੀਤਿ ਪੁਰਾਤਨ ਲਖਇ ਨ ਕੋਈ।।

चौपाई
ਸਕਲ ਸੌਚ ਕਰਿ ਜਾਇ ਨਹਾਏ। ਨਿਤ੍ਯ ਨਿਬਾਹਿ ਮੁਨਿਹਿ ਸਿਰ ਨਾਏ।।
ਸਮਯ ਜਾਨਿ ਗੁਰ ਆਯਸੁ ਪਾਈ। ਲੇਨ ਪ੍ਰਸੂਨ ਚਲੇ ਦੋਉ ਭਾਈ।।
ਭੂਪ ਬਾਗੁ ਬਰ ਦੇਖੇਉ ਜਾਈ। ਜਹਬਸਂਤ ਰਿਤੁ ਰਹੀ ਲੋਭਾਈ।।
ਲਾਗੇ ਬਿਟਪ ਮਨੋਹਰ ਨਾਨਾ। ਬਰਨ ਬਰਨ ਬਰ ਬੇਲਿ ਬਿਤਾਨਾ।।
ਨਵ ਪਲ੍ਲਵ ਫਲ ਸੁਮਾਨ ਸੁਹਾਏ। ਨਿਜ ਸਂਪਤਿ ਸੁਰ ਰੂਖ ਲਜਾਏ।।
ਚਾਤਕ ਕੋਕਿਲ ਕੀਰ ਚਕੋਰਾ। ਕੂਜਤ ਬਿਹਗ ਨਟਤ ਕਲ ਮੋਰਾ।।
ਮਧ੍ਯ ਬਾਗ ਸਰੁ ਸੋਹ ਸੁਹਾਵਾ। ਮਨਿ ਸੋਪਾਨ ਬਿਚਿਤ੍ਰ ਬਨਾਵਾ।।
ਬਿਮਲ ਸਲਿਲੁ ਸਰਸਿਜ ਬਹੁਰਂਗਾ। ਜਲਖਗ ਕੂਜਤ ਗੁਂਜਤ ਭਰਿਂਗਾ।।

चौपाई
ਸਿਸੁ ਸਬ ਰਾਮ ਪ੍ਰੇਮਬਸ ਜਾਨੇ। ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਮੇਤ ਨਿਕੇਤ ਬਖਾਨੇ।।
ਨਿਜ ਨਿਜ ਰੁਚਿ ਸਬ ਲੇਂਹਿਂ ਬੋਲਾਈ। ਸਹਿਤ ਸਨੇਹ ਜਾਹਿਂ ਦੋਉ ਭਾਈ।।
ਰਾਮ ਦੇਖਾਵਹਿਂ ਅਨੁਜਹਿ ਰਚਨਾ। ਕਹਿ ਮਰਿਦੁ ਮਧੁਰ ਮਨੋਹਰ ਬਚਨਾ।।
ਲਵ ਨਿਮੇਸ਼ ਮਹਭੁਵਨ ਨਿਕਾਯਾ। ਰਚਇ ਜਾਸੁ ਅਨੁਸਾਸਨ ਮਾਯਾ।।
ਭਗਤਿ ਹੇਤੁ ਸੋਇ ਦੀਨਦਯਾਲਾ। ਚਿਤਵਤ ਚਕਿਤ ਧਨੁਸ਼ ਮਖਸਾਲਾ।।
ਕੌਤੁਕ ਦੇਖਿ ਚਲੇ ਗੁਰੁ ਪਾਹੀਂ। ਜਾਨਿ ਬਿਲਂਬੁ ਤ੍ਰਾਸ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਜਾਸੁ ਤ੍ਰਾਸ ਡਰ ਕਹੁਡਰ ਹੋਈ। ਭਜਨ ਪ੍ਰਭਾਉ ਦੇਖਾਵਤ ਸੋਈ।।
ਕਹਿ ਬਾਤੇਂ ਮਰਿਦੁ ਮਧੁਰ ਸੁਹਾਈਂ। ਕਿਏ ਬਿਦਾ ਬਾਲਕ ਬਰਿਆਈ।।

चौपाई
ਬੋਲੀ ਅਪਰ ਕਹੇਹੁ ਸਖਿ ਨੀਕਾ। ਏਹਿਂ ਬਿਆਹ ਅਤਿ ਹਿਤ ਸਬਹੀਂ ਕਾ।।
ਕੋਉ ਕਹ ਸਂਕਰ ਚਾਪ ਕਠੋਰਾ। ਏ ਸ੍ਯਾਮਲ ਮਰਿਦੁਗਾਤ ਕਿਸੋਰਾ।।
ਸਬੁ ਅਸਮਂਜਸ ਅਹਇ ਸਯਾਨੀ। ਯਹ ਸੁਨਿ ਅਪਰ ਕਹਇ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ।।
ਸਖਿ ਇਨ੍ਹ ਕਹਕੋਉ ਕੋਉ ਅਸ ਕਹਹੀਂ। ਬਡ਼ ਪ੍ਰਭਾਉ ਦੇਖਤ ਲਘੁ ਅਹਹੀਂ।।
ਪਰਸਿ ਜਾਸੁ ਪਦ ਪਂਕਜ ਧੂਰੀ। ਤਰੀ ਅਹਲ੍ਯਾ ਕਰਿਤ ਅਘ ਭੂਰੀ।।
ਸੋ ਕਿ ਰਹਿਹਿ ਬਿਨੁ ਸਿਵਧਨੁ ਤੋਰੇਂ। ਯਹ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਪਰਿਹਰਿਅ ਨ ਭੋਰੇਂ।।
ਜੇਹਿਂ ਬਿਰਂਚਿ ਰਚਿ ਸੀਯ ਸਾਰੀ। ਤੇਹਿਂ ਸ੍ਯਾਮਲ ਬਰੁ ਰਚੇਉ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਤਾਸੁ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਸਬ ਹਰਸ਼ਾਨੀਂ। ਐਸੇਇ ਹੋਉ ਕਹਹਿਂ ਮੁਦੁ ਬਾਨੀ।।