चौपाई
ਦੇਖਨ ਨਗਰੁ ਭੂਪਸੁਤ ਆਏ। ਸਮਾਚਾਰ ਪੁਰਬਾਸਿਨ੍ਹ ਪਾਏ।।
ਧਾਏ ਧਾਮ ਕਾਮ ਸਬ ਤ੍ਯਾਗੀ। ਮਨਹੁ ਰਂਕ ਨਿਧਿ ਲੂਟਨ ਲਾਗੀ।।
ਨਿਰਖਿ ਸਹਜ ਸੁਂਦਰ ਦੋਉ ਭਾਈ। ਹੋਹਿਂ ਸੁਖੀ ਲੋਚਨ ਫਲ ਪਾਈ।।
ਜੁਬਤੀਂ ਭਵਨ ਝਰੋਖਨ੍ਹਿ ਲਾਗੀਂ। ਨਿਰਖਹਿਂ ਰਾਮ ਰੂਪ ਅਨੁਰਾਗੀਂ।।
ਕਹਹਿਂ ਪਰਸਪਰ ਬਚਨ ਸਪ੍ਰੀਤੀ। ਸਖਿ ਇਨ੍ਹ ਕੋਟਿ ਕਾਮ ਛਬਿ ਜੀਤੀ।।
ਸੁਰ ਨਰ ਅਸੁਰ ਨਾਗ ਮੁਨਿ ਮਾਹੀਂ। ਸੋਭਾ ਅਸਿ ਕਹੁਸੁਨਿਅਤਿ ਨਾਹੀਂ।।
ਬਿਸ਼੍ਨੁ ਚਾਰਿ ਭੁਜ ਬਿਘਿ ਮੁਖ ਚਾਰੀ। ਬਿਕਟ ਬੇਸ਼ ਮੁਖ ਪਂਚ ਪੁਰਾਰੀ।।
ਅਪਰ ਦੇਉ ਅਸ ਕੋਉ ਨ ਆਹੀ। ਯਹ ਛਬਿ ਸਖਿ ਪਟਤਰਿਅ ਜਾਹੀ।।

दोहा/सोरठा
ਬਯ ਕਿਸੋਰ ਸੁਸ਼ਮਾ ਸਦਨ ਸ੍ਯਾਮ ਗੌਰ ਸੁਖ ਘਾਮ ।

चौपाई
ਲਖਨ ਹਰਿਦਯਲਾਲਸਾ ਬਿਸੇਸ਼ੀ। ਜਾਇ ਜਨਕਪੁਰ ਆਇਅ ਦੇਖੀ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਭਯ ਬਹੁਰਿ ਮੁਨਿਹਿ ਸਕੁਚਾਹੀਂ। ਪ੍ਰਗਟ ਨ ਕਹਹਿਂ ਮਨਹਿਂ ਮੁਸੁਕਾਹੀਂ।।
ਰਾਮ ਅਨੁਜ ਮਨ ਕੀ ਗਤਿ ਜਾਨੀ। ਭਗਤ ਬਛਲਤਾ ਹਿਂਯਹੁਲਸਾਨੀ।।
ਪਰਮ ਬਿਨੀਤ ਸਕੁਚਿ ਮੁਸੁਕਾਈ। ਬੋਲੇ ਗੁਰ ਅਨੁਸਾਸਨ ਪਾਈ।।
ਨਾਥ ਲਖਨੁ ਪੁਰੁ ਦੇਖਨ ਚਹਹੀਂ। ਪ੍ਰਭੁ ਸਕੋਚ ਡਰ ਪ੍ਰਗਟ ਨ ਕਹਹੀਂ।।
ਜੌਂ ਰਾਉਰ ਆਯਸੁ ਮੈਂ ਪਾਵੌਂ। ਨਗਰ ਦੇਖਾਇ ਤੁਰਤ ਲੈ ਆਵੌ।।
ਸੁਨਿ ਮੁਨੀਸੁ ਕਹ ਬਚਨ ਸਪ੍ਰੀਤੀ। ਕਸ ਨ ਰਾਮ ਤੁਮ੍ਹ ਰਾਖਹੁ ਨੀਤੀ।।
ਧਰਮ ਸੇਤੁ ਪਾਲਕ ਤੁਮ੍ਹ ਤਾਤਾ। ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਬਸ ਸੇਵਕ ਸੁਖਦਾਤਾ।।

चौपाई
ਕਹਹੁ ਨਾਥ ਸੁਂਦਰ ਦੋਉ ਬਾਲਕ। ਮੁਨਿਕੁਲ ਤਿਲਕ ਕਿ ਨਰਿਪਕੁਲ ਪਾਲਕ।।
ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਜੋ ਨਿਗਮ ਨੇਤਿ ਕਹਿ ਗਾਵਾ। ਉਭਯ ਬੇਸ਼ ਧਰਿ ਕੀ ਸੋਇ ਆਵਾ।।
ਸਹਜ ਬਿਰਾਗਰੁਪ ਮਨੁ ਮੋਰਾ। ਥਕਿਤ ਹੋਤ ਜਿਮਿ ਚਂਦ ਚਕੋਰਾ।।
ਤਾਤੇ ਪ੍ਰਭੁ ਪੂਛਉਸਤਿਭਾਊ। ਕਹਹੁ ਨਾਥ ਜਨਿ ਕਰਹੁ ਦੁਰਾਊ।।
ਇਨ੍ਹਹਿ ਬਿਲੋਕਤ ਅਤਿ ਅਨੁਰਾਗਾ। ਬਰਬਸ ਬ੍ਰਹ੍ਮਸੁਖਹਿ ਮਨ ਤ੍ਯਾਗਾ।।
ਕਹ ਮੁਨਿ ਬਿਹਸਿ ਕਹੇਹੁ ਨਰਿਪ ਨੀਕਾ। ਬਚਨ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਨ ਹੋਇ ਅਲੀਕਾ।।
ਏ ਪ੍ਰਿਯ ਸਬਹਿ ਜਹਾਲਗਿ ਪ੍ਰਾਨੀ। ਮਨ ਮੁਸੁਕਾਹਿਂ ਰਾਮੁ ਸੁਨਿ ਬਾਨੀ।।
ਰਘੁਕੁਲ ਮਨਿ ਦਸਰਥ ਕੇ ਜਾਏ। ਮਮ ਹਿਤ ਲਾਗਿ ਨਰੇਸ ਪਠਾਏ।।

चौपाई
ਸੁਭਗ ਦ੍ਵਾਰ ਸਬ ਕੁਲਿਸ ਕਪਾਟਾ। ਭੂਪ ਭੀਰ ਨਟ ਮਾਗਧ ਭਾਟਾ।।
ਬਨੀ ਬਿਸਾਲ ਬਾਜਿ ਗਜ ਸਾਲਾ। ਹਯ ਗਯ ਰਥ ਸਂਕੁਲ ਸਬ ਕਾਲਾ।।
ਸੂਰ ਸਚਿਵ ਸੇਨਪ ਬਹੁਤੇਰੇ। ਨਰਿਪਗਰਿਹ ਸਰਿਸ ਸਦਨ ਸਬ ਕੇਰੇ।।
ਪੁਰ ਬਾਹੇਰ ਸਰ ਸਾਰਿਤ ਸਮੀਪਾ। ਉਤਰੇ ਜਹਤਹਬਿਪੁਲ ਮਹੀਪਾ।।
ਦੇਖਿ ਅਨੂਪ ਏਕ ਅਰਾਈ। ਸਬ ਸੁਪਾਸ ਸਬ ਭਾਿ ਸੁਹਾਈ।।
ਕੌਸਿਕ ਕਹੇਉ ਮੋਰ ਮਨੁ ਮਾਨਾ। ਇਹਾਰਹਿਅ ਰਘੁਬੀਰ ਸੁਜਾਨਾ।।
ਭਲੇਹਿਂ ਨਾਥ ਕਹਿ ਕਰਿਪਾਨਿਕੇਤਾ। ਉਤਰੇ ਤਹਮੁਨਿਬਰਿਂਦ ਸਮੇਤਾ।।
ਬਿਸ੍ਵਾਮਿਤ੍ਰ ਮਹਾਮੁਨਿ ਆਏ। ਸਮਾਚਾਰ ਮਿਥਿਲਾਪਤਿ ਪਾਏ।।

चौपाई
ਚਲੇ ਰਾਮ ਲਛਿਮਨ ਮੁਨਿ ਸਂਗਾ। ਗਏ ਜਹਾਜਗ ਪਾਵਨਿ ਗਂਗਾ।।
ਗਾਧਿਸੂਨੁ ਸਬ ਕਥਾ ਸੁਨਾਈ। ਜੇਹਿ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੁਰਸਰਿ ਮਹਿ ਆਈ।।
ਤਬ ਪ੍ਰਭੁ ਰਿਸ਼ਿਨ੍ਹ ਸਮੇਤ ਨਹਾਏ। ਬਿਬਿਧ ਦਾਨ ਮਹਿਦੇਵਨ੍ਹਿ ਪਾਏ।।
ਹਰਸ਼ਿ ਚਲੇ ਮੁਨਿ ਬਰਿਂਦ ਸਹਾਯਾ। ਬੇਗਿ ਬਿਦੇਹ ਨਗਰ ਨਿਅਰਾਯਾ।।
ਪੁਰ ਰਮ੍ਯਤਾ ਰਾਮ ਜਬ ਦੇਖੀ। ਹਰਸ਼ੇ ਅਨੁਜ ਸਮੇਤ ਬਿਸੇਸ਼ੀ।।
ਬਾਪੀਂ ਕੂਪ ਸਰਿਤ ਸਰ ਨਾਨਾ। ਸਲਿਲ ਸੁਧਾਸਮ ਮਨਿ ਸੋਪਾਨਾ।।
ਗੁਂਜਤ ਮਂਜੁ ਮਤ੍ਤ ਰਸ ਭਰਿਂਗਾ। ਕੂਜਤ ਕਲ ਬਹੁਬਰਨ ਬਿਹਂਗਾ।।
ਬਰਨ ਬਰਨ ਬਿਕਸੇ ਬਨ ਜਾਤਾ। ਤ੍ਰਿਬਿਧ ਸਮੀਰ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ।।