चौपाई
ਅਪਰ ਹੇਤੁ ਸੁਨੁ ਸੈਲਕੁਮਾਰੀ। ਕਹਉਬਿਚਿਤ੍ਰ ਕਥਾ ਬਿਸ੍ਤਾਰੀ।।
ਜੇਹਿ ਕਾਰਨ ਅਜ ਅਗੁਨ ਅਰੂਪਾ। ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਭਯਉ ਕੋਸਲਪੁਰ ਭੂਪਾ।।
ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਬਿਪਿਨ ਫਿਰਤ ਤੁਮ੍ਹ ਦੇਖਾ। ਬਂਧੁ ਸਮੇਤ ਧਰੇਂ ਮੁਨਿਬੇਸ਼ਾ।।
ਜਾਸੁ ਚਰਿਤ ਅਵਲੋਕਿ ਭਵਾਨੀ। ਸਤੀ ਸਰੀਰ ਰਹਿਹੁ ਬੌਰਾਨੀ।।
ਅਜਹੁਨ ਛਾਯਾ ਮਿਟਤਿ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ। ਤਾਸੁ ਚਰਿਤ ਸੁਨੁ ਭ੍ਰਮ ਰੁਜ ਹਾਰੀ।।
ਲੀਲਾ ਕੀਨ੍ਹਿ ਜੋ ਤੇਹਿਂ ਅਵਤਾਰਾ। ਸੋ ਸਬ ਕਹਿਹਉਮਤਿ ਅਨੁਸਾਰਾ।।
ਭਰਦ੍ਵਾਜ ਸੁਨਿ ਸਂਕਰ ਬਾਨੀ। ਸਕੁਚਿ ਸਪ੍ਰੇਮ ਉਮਾ ਮੁਸਕਾਨੀ।।
ਲਗੇ ਬਹੁਰਿ ਬਰਨੇ ਬਰਿਸ਼ਕੇਤੂ। ਸੋ ਅਵਤਾਰ ਭਯਉ ਜੇਹਿ ਹੇਤੂ।।

चौपाई
ਹਰ ਗਨ ਮੁਨਿਹਿ ਜਾਤ ਪਥ ਦੇਖੀ। ਬਿਗਤਮੋਹ ਮਨ ਹਰਸ਼ ਬਿਸੇਸ਼ੀ।।
ਅਤਿ ਸਭੀਤ ਨਾਰਦ ਪਹਿਂ ਆਏ। ਗਹਿ ਪਦ ਆਰਤ ਬਚਨ ਸੁਨਾਏ।।
ਹਰ ਗਨ ਹਮ ਨ ਬਿਪ੍ਰ ਮੁਨਿਰਾਯਾ। ਬਡ਼ ਅਪਰਾਧ ਕੀਨ੍ਹ ਫਲ ਪਾਯਾ।।
ਸ਼੍ਰਾਪ ਅਨੁਗ੍ਰਹ ਕਰਹੁ ਕਰਿਪਾਲਾ। ਬੋਲੇ ਨਾਰਦ ਦੀਨਦਯਾਲਾ।।
ਨਿਸਿਚਰ ਜਾਇ ਹੋਹੁ ਤੁਮ੍ਹ ਦੋਊ। ਬੈਭਵ ਬਿਪੁਲ ਤੇਜ ਬਲ ਹੋਊ।।
ਭੁਜਬਲ ਬਿਸ੍ਵ ਜਿਤਬ ਤੁਮ੍ਹ ਜਹਿਆ। ਧਰਿਹਹਿਂ ਬਿਸ਼੍ਨੁ ਮਨੁਜ ਤਨੁ ਤਹਿਆ।
ਸਮਰ ਮਰਨ ਹਰਿ ਹਾਥ ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ। ਹੋਇਹਹੁ ਮੁਕੁਤ ਨ ਪੁਨਿ ਸਂਸਾਰਾ।।
ਚਲੇ ਜੁਗਲ ਮੁਨਿ ਪਦ ਸਿਰ ਨਾਈ। ਭਏ ਨਿਸਾਚਰ ਕਾਲਹਿ ਪਾਈ।।

चौपाई
ਪਰਮ ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰ ਨ ਸਿਰ ਪਰ ਕੋਈ। ਭਾਵਇ ਮਨਹਿ ਕਰਹੁ ਤੁਮ੍ਹ ਸੋਈ।।
ਭਲੇਹਿ ਮਂਦ ਮਂਦੇਹਿ ਭਲ ਕਰਹੂ। ਬਿਸਮਯ ਹਰਸ਼ ਨ ਹਿਯਕਛੁ ਧਰਹੂ।।
ਡਹਕਿ ਡਹਕਿ ਪਰਿਚੇਹੁ ਸਬ ਕਾਹੂ। ਅਤਿ ਅਸਂਕ ਮਨ ਸਦਾ ਉਛਾਹੂ।।
ਕਰਮ ਸੁਭਾਸੁਭ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਨ ਬਾਧਾ। ਅਬ ਲਗਿ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਨ ਕਾਹੂਸਾਧਾ।।
ਭਲੇ ਭਵਨ ਅਬ ਬਾਯਨ ਦੀਨ੍ਹਾ। ਪਾਵਹੁਗੇ ਫਲ ਆਪਨ ਕੀਨ੍ਹਾ।।
ਬਂਚੇਹੁ ਮੋਹਿ ਜਵਨਿ ਧਰਿ ਦੇਹਾ। ਸੋਇ ਤਨੁ ਧਰਹੁ ਸ਼੍ਰਾਪ ਮਮ ਏਹਾ।।
ਕਪਿ ਆਕਰਿਤਿ ਤੁਮ੍ਹ ਕੀਨ੍ਹਿ ਹਮਾਰੀ। ਕਰਿਹਹਿਂ ਕੀਸ ਸਹਾਯ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ।।
ਮਮ ਅਪਕਾਰ ਕੀਨ੍ਹੀ ਤੁਮ੍ਹ ਭਾਰੀ। ਨਾਰੀ ਬਿਰਹਤੁਮ੍ਹ ਹੋਬ ਦੁਖਾਰੀ।।

चौपाई
ਜੇਹਿ ਦਿਸਿ ਬੈਠੇ ਨਾਰਦ ਫੂਲੀ। ਸੋ ਦਿਸਿ ਦੇਹਿ ਨ ਬਿਲੋਕੀ ਭੂਲੀ।।
ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਮੁਨਿ ਉਕਸਹਿਂ ਅਕੁਲਾਹੀਂ। ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਹਰ ਗਨ ਮੁਸਕਾਹੀਂ।।
ਧਰਿ ਨਰਿਪਤਨੁ ਤਹਗਯਉ ਕਰਿਪਾਲਾ। ਕੁਅਿ ਹਰਸ਼ਿ ਮੇਲੇਉ ਜਯਮਾਲਾ।।
ਦੁਲਹਿਨਿ ਲੈ ਗੇ ਲਚ੍ਛਿਨਿਵਾਸਾ। ਨਰਿਪਸਮਾਜ ਸਬ ਭਯਉ ਨਿਰਾਸਾ।।
ਮੁਨਿ ਅਤਿ ਬਿਕਲ ਮੋਂਹਮਤਿ ਨਾਠੀ। ਮਨਿ ਗਿਰਿ ਗਈ ਛੂਟਿ ਜਨੁ ਗਾੀ।।
ਤਬ ਹਰ ਗਨ ਬੋਲੇ ਮੁਸੁਕਾਈ। ਨਿਜ ਮੁਖ ਮੁਕੁਰ ਬਿਲੋਕਹੁ ਜਾਈ।।
ਅਸ ਕਹਿ ਦੋਉ ਭਾਗੇ ਭਯਭਾਰੀ। ਬਦਨ ਦੀਖ ਮੁਨਿ ਬਾਰਿ ਨਿਹਾਰੀ।।
ਬੇਸ਼ੁ ਬਿਲੋਕਿ ਕ੍ਰੋਧ ਅਤਿ ਬਾਢ਼ਾ। ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਸਰਾਪ ਦੀਨ੍ਹ ਅਤਿ ਗਾਢ਼ਾ।।

चौपाई
ਕੁਪਥ ਮਾਗ ਰੁਜ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਰੋਗੀ। ਬੈਦ ਨ ਦੇਇ ਸੁਨਹੁ ਮੁਨਿ ਜੋਗੀ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਹਿਤ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਮੈਂ ਠਯਊ। ਕਹਿ ਅਸ ਅਂਤਰਹਿਤ ਪ੍ਰਭੁ ਭਯਊ।।
ਮਾਯਾ ਬਿਬਸ ਭਏ ਮੁਨਿ ਮੂਢ਼ਾ। ਸਮੁਝੀ ਨਹਿਂ ਹਰਿ ਗਿਰਾ ਨਿਗੂਢ਼ਾ।।
ਗਵਨੇ ਤੁਰਤ ਤਹਾਰਿਸ਼ਿਰਾਈ। ਜਹਾਸ੍ਵਯਂਬਰ ਭੂਮਿ ਬਨਾਈ।।
ਨਿਜ ਨਿਜ ਆਸਨ ਬੈਠੇ ਰਾਜਾ। ਬਹੁ ਬਨਾਵ ਕਰਿ ਸਹਿਤ ਸਮਾਜਾ।।
ਮੁਨਿ ਮਨ ਹਰਸ਼ ਰੂਪ ਅਤਿ ਮੋਰੇਂ। ਮੋਹਿ ਤਜਿ ਆਨਹਿ ਬਾਰਿਹਿ ਨ ਭੋਰੇਂ।।
ਮੁਨਿ ਹਿਤ ਕਾਰਨ ਕਰਿਪਾਨਿਧਾਨਾ। ਦੀਨ੍ਹ ਕੁਰੂਪ ਨ ਜਾਇ ਬਖਾਨਾ।।
ਸੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਲਖਿ ਕਾਹੁਨ ਪਾਵਾ। ਨਾਰਦ ਜਾਨਿ ਸਬਹਿਂ ਸਿਰ ਨਾਵਾ।।