चौपाई
ਦੇਖਿ ਰੂਪ ਮੁਨਿ ਬਿਰਤਿ ਬਿਸਾਰੀ। ਬਡ਼ੀ ਬਾਰ ਲਗਿ ਰਹੇ ਨਿਹਾਰੀ।।
ਲਚ੍ਛਨ ਤਾਸੁ ਬਿਲੋਕਿ ਭੁਲਾਨੇ। ਹਰਿਦਯਹਰਸ਼ ਨਹਿਂ ਪ੍ਰਗਟ ਬਖਾਨੇ।।
ਜੋ ਏਹਿ ਬਰਇ ਅਮਰ ਸੋਇ ਹੋਈ। ਸਮਰਭੂਮਿ ਤੇਹਿ ਜੀਤ ਨ ਕੋਈ।।
ਸੇਵਹਿਂ ਸਕਲ ਚਰਾਚਰ ਤਾਹੀ। ਬਰਇ ਸੀਲਨਿਧਿ ਕਨ੍ਯਾ ਜਾਹੀ।।
ਲਚ੍ਛਨ ਸਬ ਬਿਚਾਰਿ ਉਰ ਰਾਖੇ। ਕਛੁਕ ਬਨਾਇ ਭੂਪ ਸਨ ਭਾਸ਼ੇ।।
ਸੁਤਾ ਸੁਲਚ੍ਛਨ ਕਹਿ ਨਰਿਪ ਪਾਹੀਂ। ਨਾਰਦ ਚਲੇ ਸੋਚ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਕਰੌਂ ਜਾਇ ਸੋਇ ਜਤਨ ਬਿਚਾਰੀ। ਜੇਹਿ ਪ੍ਰਕਾਰ ਮੋਹਿ ਬਰੈ ਕੁਮਾਰੀ।।
ਜਪ ਤਪ ਕਛੁ ਨ ਹੋਇ ਤੇਹਿ ਕਾਲਾ। ਹੇ ਬਿਧਿ ਮਿਲਇ ਕਵਨ ਬਿਧਿ ਬਾਲਾ।।

चौपाई
ਨਾਰਦ ਕਹੇਉ ਸਹਿਤ ਅਭਿਮਾਨਾ। ਕਰਿਪਾ ਤੁਮ੍ਹਾਰਿ ਸਕਲ ਭਗਵਾਨਾ।।
ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ ਮਨ ਦੀਖ ਬਿਚਾਰੀ। ਉਰ ਅਂਕੁਰੇਉ ਗਰਬ ਤਰੁ ਭਾਰੀ।।
ਬੇਗਿ ਸੋ ਮੈ ਡਾਰਿਹਉਉਖਾਰੀ। ਪਨ ਹਮਾਰ ਸੇਵਕ ਹਿਤਕਾਰੀ।।
ਮੁਨਿ ਕਰ ਹਿਤ ਮਮ ਕੌਤੁਕ ਹੋਈ। ਅਵਸਿ ਉਪਾਯ ਕਰਬਿ ਮੈ ਸੋਈ।।
ਤਬ ਨਾਰਦ ਹਰਿ ਪਦ ਸਿਰ ਨਾਈ। ਚਲੇ ਹਰਿਦਯਅਹਮਿਤਿ ਅਧਿਕਾਈ।।
ਸ਼੍ਰੀਪਤਿ ਨਿਜ ਮਾਯਾ ਤਬ ਪ੍ਰੇਰੀ। ਸੁਨਹੁ ਕਠਿਨ ਕਰਨੀ ਤੇਹਿ ਕੇਰੀ।।
ਸੁਨੁ ਮੁਨਿ ਮੋਹ ਹੋਇ ਮਨ ਤਾਕੇਂ। ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਰਾਗ ਹਰਿਦਯ ਨਹਿਂ ਜਾਕੇ।।
ਬ੍ਰਹ੍ਮਚਰਜ ਬ੍ਰਤ ਰਤ ਮਤਿਧੀਰਾ। ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਕਿ ਕਰਇ ਮਨੋਭਵ ਪੀਰਾ।।

चौपाई
ਭਯਉ ਨ ਨਾਰਦ ਮਨ ਕਛੁ ਰੋਸ਼ਾ। ਕਹਿ ਪ੍ਰਿਯ ਬਚਨ ਕਾਮ ਪਰਿਤੋਸ਼ਾ।।
ਨਾਇ ਚਰਨ ਸਿਰੁ ਆਯਸੁ ਪਾਈ। ਗਯਉ ਮਦਨ ਤਬ ਸਹਿਤ ਸਹਾਈ।।
ਮੁਨਿ ਸੁਸੀਲਤਾ ਆਪਨਿ ਕਰਨੀ। ਸੁਰਪਤਿ ਸਭਾਜਾਇ ਸਬ ਬਰਨੀ।।
ਤਬ ਨਾਰਦ ਗਵਨੇ ਸਿਵ ਪਾਹੀਂ। ਜਿਤਾ ਕਾਮ ਅਹਮਿਤਿ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਮਾਰ ਚਰਿਤ ਸਂਕਰਹਿਂ ਸੁਨਾਏ। ਅਤਿਪ੍ਰਿਯ ਜਾਨਿ ਮਹੇਸ ਸਿਖਾਏ।।
ਬਾਰ ਬਾਰ ਬਿਨਵਉਮੁਨਿ ਤੋਹੀਂ। ਜਿਮਿ ਯਹ ਕਥਾ ਸੁਨਾਯਹੁ ਮੋਹੀਂ।।
ਤਿਮਿ ਜਨਿ ਹਰਿਹਿ ਸੁਨਾਵਹੁ ਕਬਹੂ ਚਲੇਹੁਪ੍ਰਸਂਗ ਦੁਰਾਏਡੁ ਤਬਹੂ।

दोहा/सोरठा
ਸਂਭੁ ਦੀਨ੍ਹ ਉਪਦੇਸ ਹਿਤ ਨਹਿਂ ਨਾਰਦਹਿ ਸੋਹਾਨ।
ਭਾਰਦ੍ਵਾਜ ਕੌਤੁਕ ਸੁਨਹੁ ਹਰਿ ਇਚ੍ਛਾ ਬਲਵਾਨ।।127।।

चौपाई
ਹਿਮਗਿਰਿ ਗੁਹਾ ਏਕ ਅਤਿ ਪਾਵਨਿ। ਬਹ ਸਮੀਪ ਸੁਰਸਰੀ ਸੁਹਾਵਨਿ।।
ਆਸ਼੍ਰਮ ਪਰਮ ਪੁਨੀਤ ਸੁਹਾਵਾ। ਦੇਖਿ ਦੇਵਰਿਸ਼ਿ ਮਨ ਅਤਿ ਭਾਵਾ।।
ਨਿਰਖਿ ਸੈਲ ਸਰਿ ਬਿਪਿਨ ਬਿਭਾਗਾ। ਭਯਉ ਰਮਾਪਤਿ ਪਦ ਅਨੁਰਾਗਾ।।
ਸੁਮਿਰਤ ਹਰਿਹਿ ਸ਼੍ਰਾਪ ਗਤਿ ਬਾਧੀ। ਸਹਜ ਬਿਮਲ ਮਨ ਲਾਗਿ ਸਮਾਧੀ।।
ਮੁਨਿ ਗਤਿ ਦੇਖਿ ਸੁਰੇਸ ਡੇਰਾਨਾ। ਕਾਮਹਿ ਬੋਲਿ ਕੀਨ੍ਹ ਸਮਾਨਾ।।
ਸਹਿਤ ਸਹਾਯ ਜਾਹੁ ਮਮ ਹੇਤੂ। ਚਕੇਉ ਹਰਸ਼ਿ ਹਿਯਜਲਚਰਕੇਤੂ।।
ਸੁਨਾਸੀਰ ਮਨ ਮਹੁਅਸਿ ਤ੍ਰਾਸਾ। ਚਹਤ ਦੇਵਰਿਸ਼ਿ ਮਮ ਪੁਰ ਬਾਸਾ।।
ਜੇ ਕਾਮੀ ਲੋਲੁਪ ਜਗ ਮਾਹੀਂ। ਕੁਟਿਲ ਕਾਕ ਇਵ ਸਬਹਿ ਡੇਰਾਹੀਂ।।

चौपाई
ਮੁਕੁਤ ਨ ਭਏ ਹਤੇ ਭਗਵਾਨਾ। ਤੀਨਿ ਜਨਮ ਦ੍ਵਿਜ ਬਚਨ ਪ੍ਰਵਾਨਾ।।
ਏਕ ਬਾਰ ਤਿਨ੍ਹ ਕੇ ਹਿਤ ਲਾਗੀ। ਧਰੇਉ ਸਰੀਰ ਭਗਤ ਅਨੁਰਾਗੀ।।
ਕਸ੍ਯਪ ਅਦਿਤਿ ਤਹਾਪਿਤੁ ਮਾਤਾ। ਦਸਰਥ ਕੌਸਲ੍ਯਾ ਬਿਖ੍ਯਾਤਾ।।
ਏਕ ਕਲਪ ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਅਵਤਾਰਾ। ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਕਿਏ ਸਂਸਾਰਾ।।
ਏਕ ਕਲਪ ਸੁਰ ਦੇਖਿ ਦੁਖਾਰੇ। ਸਮਰ ਜਲਂਧਰ ਸਨ ਸਬ ਹਾਰੇ।।
ਸਂਭੁ ਕੀਨ੍ਹ ਸਂਗ੍ਰਾਮ ਅਪਾਰਾ। ਦਨੁਜ ਮਹਾਬਲ ਮਰਇ ਨ ਮਾਰਾ।।
ਪਰਮ ਸਤੀ ਅਸੁਰਾਧਿਪ ਨਾਰੀ। ਤੇਹਿ ਬਲ ਤਾਹਿ ਨ ਜਿਤਹਿਂ ਪੁਰਾਰੀ।।

दोहा/सोरठा
ਛਲ ਕਰਿ ਟਾਰੇਉ ਤਾਸੁ ਬ੍ਰਤ ਪ੍ਰਭੁ ਸੁਰ ਕਾਰਜ ਕੀਨ੍ਹ।।
ਜਬ ਤੇਹਿ ਜਾਨੇਉ ਮਰਮ ਤਬ ਸ਼੍ਰਾਪ ਕੋਪ ਕਰਿ ਦੀਨ੍ਹ।।123।।