चौपाई
ରଘୁପତି ଚିତ୍ରକୂଟ ବସି ନାନା| ଚରିତ କିଏ ଶ୍ରୁତି ସୁଧା ସମାନା||
ବହୁରି ରାମ ଅସ ମନ ଅନୁମାନା| ହୋଇହି ଭୀର ସବହିଂ ମୋହି ଜାନା||
ସକଲ ମୁନିନ୍ହ ସନ ବିଦା କରାଈ| ସୀତା ସହିତ ଚଲେ ଦ୍ବୌ ଭାଈ||
ଅତ୍ରି କେ ଆଶ୍ରମ ଜବ ପ୍ରଭୁ ଗଯଊ| ସୁନତ ମହାମୁନି ହରଷିତ ଭଯଊ||
ପୁଲକିତ ଗାତ ଅତ୍ରି ଉଠି ଧାଏ| ଦେଖି ରାମୁ ଆତୁର ଚଲି ଆଏ||
କରତ ଦଂଡବତ ମୁନି ଉର ଲାଏ| ପ୍ରେମ ବାରି ଦ୍ବୌ ଜନ ଅନ୍ହବାଏ||
ଦେଖି ରାମ ଛବି ନଯନ ଜୁଡ଼ାନେ| ସାଦର ନିଜ ଆଶ୍ରମ ତବ ଆନେ||
କରି ପୂଜା କହି ବଚନ ସୁହାଏ| ଦିଏ ମୂଲ ଫଲ ପ୍ରଭୁ ମନ ଭାଏ||
दोहा/सोरठा
ପ୍ରଭୁ ଆସନ ଆସୀନ ଭରି ଲୋଚନ ସୋଭା ନିରଖି|
ମୁନିବର ପରମ ପ୍ରବୀନ ଜୋରି ପାନି ଅସ୍ତୁତି କରତ||3||