चौपाई
ବାି ସେତୁ ଅତି ସୁଦୃଢ଼ ବନାବା| ଦେଖି କୃପାନିଧି କେ ମନ ଭାବା||
ଚଲୀ ସେନ କଛୁ ବରନି ନ ଜାଈ| ଗର୍ଜହିଂ ମର୍କଟ ଭଟ ସମୁଦାଈ||
ସେତୁବଂଧ ଢିଗ ଚଢ଼ି ରଘୁରାଈ| ଚିତବ କୃପାଲ ସିଂଧୁ ବହୁତାଈ||
ଦେଖନ କହୁପ୍ରଭୁ କରୁନା କଂଦା| ପ୍ରଗଟ ଭଏ ସବ ଜଲଚର ବୃଂଦା||
ମକର ନକ୍ର ନାନା ଝଷ ବ୍ଯାଲା| ସତ ଜୋଜନ ତନ ପରମ ବିସାଲା||
ଅଇସେଉ ଏକ ତିନ୍ହହି ଜେ ଖାହୀଂ| ଏକନ୍ହ କେଂ ଡର ତେପି ଡେରାହୀଂ||
ପ୍ରଭୁହି ବିଲୋକହିଂ ଟରହିଂ ନ ଟାରେ| ମନ ହରଷିତ ସବ ଭଏ ସୁଖାରେ||
ତିନ୍ହ କୀ ଓଟ ନ ଦେଖିଅ ବାରୀ| ମଗନ ଭଏ ହରି ରୂପ ନିହାରୀ||
ଚଲା କଟକୁ ପ୍ରଭୁ ଆଯସୁ ପାଈ| କୋ କହି ସକ କପି ଦଲ ବିପୁଲାଈ||
दोहा/सोरठा
ସେତୁବଂଧ ଭଇ ଭୀର ଅତି କପି ନଭ ପଂଥ ଉଡ଼ାହିଂ|
ଅପର ଜଲଚରନ୍ହି ଊପର ଚଢ଼ି ଚଢ଼ି ପାରହି ଜାହିଂ||4||