चौपाई
ਪੁਰ ਨਰ ਭਰਤ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮੈਂ ਗਾਈ। ਮਤਿ ਅਨੁਰੂਪ ਅਨੂਪ ਸੁਹਾਈ।।
ਅਬ ਪ੍ਰਭੁ ਚਰਿਤ ਸੁਨਹੁ ਅਤਿ ਪਾਵਨ। ਕਰਤ ਜੇ ਬਨ ਸੁਰ ਨਰ ਮੁਨਿ ਭਾਵਨ।।
ਏਕ ਬਾਰ ਚੁਨਿ ਕੁਸੁਮ ਸੁਹਾਏ। ਨਿਜ ਕਰ ਭੂਸ਼ਨ ਰਾਮ ਬਨਾਏ।।
ਸੀਤਹਿ ਪਹਿਰਾਏ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਦਰ। ਬੈਠੇ ਫਟਿਕ ਸਿਲਾ ਪਰ ਸੁਂਦਰ।।
ਸੁਰਪਤਿ ਸੁਤ ਧਰਿ ਬਾਯਸ ਬੇਸ਼ਾ। ਸਠ ਚਾਹਤ ਰਘੁਪਤਿ ਬਲ ਦੇਖਾ।।
ਜਿਮਿ ਪਿਪੀਲਿਕਾ ਸਾਗਰ ਥਾਹਾ। ਮਹਾ ਮਂਦਮਤਿ ਪਾਵਨ ਚਾਹਾ।।
ਸੀਤਾ ਚਰਨ ਚੌਂਚ ਹਤਿ ਭਾਗਾ। ਮੂਢ਼ ਮਂਦਮਤਿ ਕਾਰਨ ਕਾਗਾ।।
ਚਲਾ ਰੁਧਿਰ ਰਘੁਨਾਯਕ ਜਾਨਾ। ਸੀਂਕ ਧਨੁਸ਼ ਸਾਯਕ ਸਂਧਾਨਾ।।

दोहा/सोरठा
ਅਤਿ ਕਰਿਪਾਲ ਰਘੁਨਾਯਕ ਸਦਾ ਦੀਨ ਪਰ ਨੇਹ।
ਤਾ ਸਨ ਆਇ ਕੀਨ੍ਹ ਛਲੁ ਮੂਰਖ ਅਵਗੁਨ ਗੇਹ।।1।।