चौपाई
কপি তব দরস ভইউনিষ্পাপা৷ মিটা তাত মুনিবর কর সাপা৷৷
মুনি ন হোই যহ নিসিচর ঘোরা৷ মানহু সত্য বচন কপি মোরা৷৷
অস কহি গঈ অপছরা জবহীং৷ নিসিচর নিকট গযউ কপি তবহীং৷৷
কহ কপি মুনি গুরদছিনা লেহূ৷ পাছেং হমহি মংত্র তুম্হ দেহূ৷৷
সির লংগূর লপেটি পছারা৷ নিজ তনু প্রগটেসি মরতী বারা৷৷
রাম রাম কহি ছাড়েসি প্রানা৷ সুনি মন হরষি চলেউ হনুমানা৷৷
দেখা সৈল ন ঔষধ চীন্হা৷ সহসা কপি উপারি গিরি লীন্হা৷৷
গহি গিরি নিসি নভ ধাবত ভযঊ৷ অবধপুরী উপর কপি গযঊ৷৷

चौपाई
দীন্হি অসীস সাসু মৃদু বানী৷ অতি সুকুমারি দেখি অকুলানী৷৷
বৈঠি নমিতমুখ সোচতি সীতা৷ রূপ রাসি পতি প্রেম পুনীতা৷৷
চলন চহত বন জীবননাথূ৷ কেহি সুকৃতী সন হোইহি সাথূ৷৷
কী তনু প্রান কি কেবল প্রানা৷ বিধি করতবু কছু জাই ন জানা৷৷
চারু চরন নখ লেখতি ধরনী৷ নূপুর মুখর মধুর কবি বরনী৷৷
মনহুপ্রেম বস বিনতী করহীং৷ হমহি সীয পদ জনি পরিহরহীং৷৷
মংজু বিলোচন মোচতি বারী৷ বোলী দেখি রাম মহতারী৷৷
তাত সুনহু সিয অতি সুকুমারী৷ সাসু সসুর পরিজনহি পিআরী৷৷

चौपाई
गिरिजा कहेउँ सो सब इतिहासा। मैं जेहि समय गयउँ खग पासा।।
अब सो कथा सुनहु जेही हेतू। गयउ काग पहिं खग कुल केतू।।
जब रघुनाथ कीन्हि रन क्रीड़ा। समुझत चरित होति मोहि ब्रीड़ा।।
इंद्रजीत कर आपु बँधायो। तब नारद मुनि गरुड़ पठायो।।
बंधन काटि गयो उरगादा। उपजा हृदयँ प्रचंड बिषादा।।
प्रभु बंधन समुझत बहु भाँती। करत बिचार उरग आराती।।
ब्यापक ब्रह्म बिरज बागीसा। माया मोह पार परमीसा।।
सो अवतार सुनेउँ जग माहीं। देखेउँ सो प्रभाव कछु नाहीं।।

चौपाई
लछिमन बान सरासन आनू। सोषौं बारिधि बिसिख कृसानू।।
सठ सन बिनय कुटिल सन प्रीती। सहज कृपन सन सुंदर नीती।।
ममता रत सन ग्यान कहानी। अति लोभी सन बिरति बखानी।।
क्रोधिहि सम कामिहि हरि कथा। ऊसर बीज बएँ फल जथा।।
अस कहि रघुपति चाप चढ़ावा। यह मत लछिमन के मन भावा।।
संघानेउ प्रभु बिसिख कराला। उठी उदधि उर अंतर ज्वाला।।
मकर उरग झष गन अकुलाने। जरत जंतु जलनिधि जब जाने।।
कनक थार भरि मनि गन नाना। बिप्र रूप आयउ तजि माना।।

दोहा/सोरठा

चौपाई
हृदयँ सोचु समुझत निज करनी। चिंता अमित जाइ नहि बरनी।।
कृपासिंधु सिव परम अगाधा। प्रगट न कहेउ मोर अपराधा।।
संकर रुख अवलोकि भवानी। प्रभु मोहि तजेउ हृदयँ अकुलानी।।
निज अघ समुझि न कछु कहि जाई। तपइ अवाँ इव उर अधिकाई।।
सतिहि ससोच जानि बृषकेतू। कहीं कथा सुंदर सुख हेतू।।
बरनत पंथ बिबिध इतिहासा। बिस्वनाथ पहुँचे कैलासा।।
तहँ पुनि संभु समुझि पन आपन। बैठे बट तर करि कमलासन।।
संकर सहज सरुप सम्हारा। लागि समाधि अखंड अपारा।।

दोहा/सोरठा