चौपाई
જસિ રઘુબીર બ્યાહ બિધિ બરની। સકલ કુઅ બ્યાહે તેહિં કરની।।
કહિ ન જાઇ કછુ દાઇજ ભૂરી। રહા કનક મનિ મંડપુ પૂરી।।
કંબલ બસન બિચિત્ર પટોરે। ભાિ ભાિ બહુ મોલ ન થોરે।।
ગજ રથ તુરગ દાસ અરુ દાસી। ધેનુ અલંકૃત કામદુહા સી।।
બસ્તુ અનેક કરિઅ કિમિ લેખા। કહિ ન જાઇ જાનહિં જિન્હ દેખા।।
લોકપાલ અવલોકિ સિહાને। લીન્હ અવધપતિ સબુ સુખુ માને।।
દીન્હ જાચકન્હિ જો જેહિ ભાવા। ઉબરા સો જનવાસેહિં આવા।।
તબ કર જોરિ જનકુ મૃદુ બાની। બોલે સબ બરાત સનમાની।।

छंद
સનમાનિ સકલ બરાત આદર દાન બિનય બડ઼ાઇ કૈ।
પ્રમુદિત મહા મુનિ બૃંદ બંદે પૂજિ પ્રેમ લડ઼ાઇ કૈ।।
સિરુ નાઇ દેવ મનાઇ સબ સન કહત કર સંપુટ કિએ
સુર સાધુ ચાહત ભાઉ સિંધુ કિ તોષ જલ અંજલિ દિએ।1।।
કર જોરિ જનકુ બહોરિ બંધુ સમેત કોસલરાય સોં।
બોલે મનોહર બયન સાનિ સનેહ સીલ સુભાય સોં।।
સંબંધ રાજન રાવરેં હમ બડ઼ે અબ સબ બિધિ ભએ।
એહિ રાજ સાજ સમેત સેવક જાનિબે બિનુ ગથ લએ।।2।।
એ દારિકા પરિચારિકા કરિ પાલિબીં કરુના નઈ।
અપરાધુ છમિબો બોલિ પઠએ બહુત હૌં ઢીટ્યો કઈ।।
પુનિ ભાનુકુલભૂષન સકલ સનમાન નિધિ સમધી કિએ।
કહિ જાતિ નહિં બિનતી પરસ્પર પ્રેમ પરિપૂરન હિએ।।3।।
બૃંદારકા ગન સુમન બરિસહિં રાઉ જનવાસેહિ ચલે।
દુંદુભી જય ધુનિ બેદ ધુનિ નભ નગર કૌતૂહલ ભલે।।
તબ સખીં મંગલ ગાન કરત મુનીસ આયસુ પાઇ કૈ।
દૂલહ દુલહિનિન્હ સહિત સુંદરિ ચલીં કોહબર લ્યાઇ કૈ।।4।।

दोहा/सोरठा
પુનિ પુનિ રામહિ ચિતવ સિય સકુચતિ મનુ સકુચૈ ન।
હરત મનોહર મીન છબિ પ્રેમ પિઆસે નૈન।।326।।