चौपाई
ହରି ସନ ମାଗୌଂ ସୁଂଦରତାଈ| ହୋଇହି ଜାତ ଗହରୁ ଅତି ଭାଈ||
ମୋରେଂ ହିତ ହରି ସମ ନହିଂ କୋଊ| ଏହି ଅବସର ସହାଯ ସୋଇ ହୋଊ||
ବହୁବିଧି ବିନଯ କୀନ୍ହି ତେହି କାଲା| ପ୍ରଗଟେଉ ପ୍ରଭୁ କୌତୁକୀ କୃପାଲା||
ପ୍ରଭୁ ବିଲୋକି ମୁନି ନଯନ ଜୁଡ଼ାନେ| ହୋଇହି କାଜୁ ହିଏହରଷାନେ||
ଅତି ଆରତି କହି କଥା ସୁନାଈ| କରହୁ କୃପା କରି ହୋହୁ ସହାଈ||
ଆପନ ରୂପ ଦେହୁ ପ୍ରଭୁ ମୋହୀ| ଆନ ଭାି ନହିଂ ପାବୌଂ ଓହୀ||
ଜେହି ବିଧି ନାଥ ହୋଇ ହିତ ମୋରା| କରହୁ ସୋ ବେଗି ଦାସ ମୈଂ ତୋରା||
ନିଜ ମାଯା ବଲ ଦେଖି ବିସାଲା| ହିଯହି ବୋଲେ ଦୀନଦଯାଲା||
दोहा/सोरठा
ଜେହି ବିଧି ହୋଇହି ପରମ ହିତ ନାରଦ ସୁନହୁ ତୁମ୍ହାର|
ସୋଇ ହମ କରବ ନ ଆନ କଛୁ ବଚନ ନ ମୃଷା ହମାର||132||