चौपाई
ਕੁਅੁ ਕੁਅਿ ਕਲ ਭਾਵਿ ਦੇਹੀਂ।।ਨਯਨ ਲਾਭੁ ਸਬ ਸਾਦਰ ਲੇਹੀਂ।।
ਜਾਇ ਨ ਬਰਨਿ ਮਨੋਹਰ ਜੋਰੀ। ਜੋ ਉਪਮਾ ਕਛੁ ਕਹੌਂ ਸੋ ਥੋਰੀ।।
ਰਾਮ ਸੀਯ ਸੁਂਦਰ ਪ੍ਰਤਿਛਾਹੀਂ। ਜਗਮਗਾਤ ਮਨਿ ਖਂਭਨ ਮਾਹੀਂ ।
ਮਨਹੁਮਦਨ ਰਤਿ ਧਰਿ ਬਹੁ ਰੂਪਾ। ਦੇਖਤ ਰਾਮ ਬਿਆਹੁ ਅਨੂਪਾ।।
ਦਰਸ ਲਾਲਸਾ ਸਕੁਚ ਨ ਥੋਰੀ। ਪ੍ਰਗਟਤ ਦੁਰਤ ਬਹੋਰਿ ਬਹੋਰੀ।।
ਭਏ ਮਗਨ ਸਬ ਦੇਖਨਿਹਾਰੇ। ਜਨਕ ਸਮਾਨ ਅਪਾਨ ਬਿਸਾਰੇ।।
ਪ੍ਰਮੁਦਿਤ ਮੁਨਿਨ੍ਹ ਭਾਵੀ ਫੇਰੀ। ਨੇਗਸਹਿਤ ਸਬ ਰੀਤਿ ਨਿਬੇਰੀਂ।।
ਰਾਮ ਸੀਯ ਸਿਰ ਸੇਂਦੁਰ ਦੇਹੀਂ। ਸੋਭਾ ਕਹਿ ਨ ਜਾਤਿ ਬਿਧਿ ਕੇਹੀਂ।।
ਅਰੁਨ ਪਰਾਗ ਜਲਜੁ ਭਰਿ ਨੀਕੇਂ। ਸਸਿਹਿ ਭੂਸ਼ ਅਹਿ ਲੋਭ ਅਮੀ ਕੇਂ।।
ਬਹੁਰਿ ਬਸਿਸ਼੍ਠ ਦੀਨ੍ਹ ਅਨੁਸਾਸਨ। ਬਰੁ ਦੁਲਹਿਨਿ ਬੈਠੇ ਏਕ ਆਸਨ।।

छंद
ਬੈਠੇ ਬਰਾਸਨ ਰਾਮੁ ਜਾਨਕਿ ਮੁਦਿਤ ਮਨ ਦਸਰਥੁ ਭਏ।
ਤਨੁ ਪੁਲਕ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਦੇਖਿ ਅਪਨੇਂ ਸੁਕਰਿਤ ਸੁਰਤਰੁ ਫਲ ਨਏ।।
ਭਰਿ ਭੁਵਨ ਰਹਾ ਉਛਾਹੁ ਰਾਮ ਬਿਬਾਹੁ ਭਾ ਸਬਹੀਂ ਕਹਾ।
ਕੇਹਿ ਭਾਿ ਬਰਨਿ ਸਿਰਾਤ ਰਸਨਾ ਏਕ ਯਹੁ ਮਂਗਲੁ ਮਹਾ।।1।।
ਤਬ ਜਨਕ ਪਾਇ ਬਸਿਸ਼੍ਠ ਆਯਸੁ ਬ੍ਯਾਹ ਸਾਜ ਸਾਰਿ ਕੈ।
ਮਾਵੀ ਸ਼੍ਰੁਤਿਕੀਰਤਿ ਉਰਮਿਲਾ ਕੁਅਿ ਲਈਂ ਹਾਰਿ ਕੇ।।
ਕੁਸਕੇਤੁ ਕਨ੍ਯਾ ਪ੍ਰਥਮ ਜੋ ਗੁਨ ਸੀਲ ਸੁਖ ਸੋਭਾਮਈ।
ਸਬ ਰੀਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਮੇਤ ਕਰਿ ਸੋ ਬ੍ਯਾਹਿ ਨਰਿਪ ਭਰਤਹਿ ਦਈ।।2।।
ਜਾਨਕੀ ਲਘੁ ਭਗਿਨੀ ਸਕਲ ਸੁਂਦਰਿ ਸਿਰੋਮਨਿ ਜਾਨਿ ਕੈ।
ਸੋ ਤਨਯ ਦੀਨ੍ਹੀ ਬ੍ਯਾਹਿ ਲਖਨਹਿ ਸਕਲ ਬਿਧਿ ਸਨਮਾਨਿ ਕੈ।।
ਜੇਹਿ ਨਾਮੁ ਸ਼੍ਰੁਤਕੀਰਤਿ ਸੁਲੋਚਨਿ ਸੁਮੁਖਿ ਸਬ ਗੁਨ ਆਗਰੀ।
ਸੋ ਦਈ ਰਿਪੁਸੂਦਨਹਿ ਭੂਪਤਿ ਰੂਪ ਸੀਲ ਉਜਾਗਰੀ।।3।।
ਅਨੁਰੁਪ ਬਰ ਦੁਲਹਿਨਿ ਪਰਸ੍ਪਰ ਲਖਿ ਸਕੁਚ ਹਿਯਹਰਸ਼ਹੀਂ।
ਸਬ ਮੁਦਿਤ ਸੁਂਦਰਤਾ ਸਰਾਹਹਿਂ ਸੁਮਨ ਸੁਰ ਗਨ ਬਰਸ਼ਹੀਂ।।
ਸੁਂਦਰੀ ਸੁਂਦਰ ਬਰਨ੍ਹ ਸਹ ਸਬ ਏਕ ਮਂਡਪ ਰਾਜਹੀਂ।
ਜਨੁ ਜੀਵ ਉਰ ਚਾਰਿਉ ਅਵਸ੍ਥਾ ਬਿਮੁਨ ਸਹਿਤ ਬਿਰਾਜਹੀਂ।।4।।

दोहा/सोरठा
ਮੁਦਿਤ ਅਵਧਪਤਿ ਸਕਲ ਸੁਤ ਬਧੁਨ੍ਹ ਸਮੇਤ ਨਿਹਾਰਿ।
ਜਨੁ ਪਾਰ ਮਹਿਪਾਲ ਮਨਿ ਕ੍ਰਿਯਨ੍ਹ ਸਹਿਤ ਫਲ ਚਾਰਿ।।325।।