चौपाई
ਅਸ ਬਿਬੇਕ ਜਬ ਦੇਇ ਬਿਧਾਤਾ। ਤਬ ਤਜਿ ਦੋਸ਼ ਗੁਨਹਿਂ ਮਨੁ ਰਾਤਾ।।
ਕਾਲ ਸੁਭਾਉ ਕਰਮ ਬਰਿਆਈ। ਭਲੇਉ ਪ੍ਰਕਰਿਤਿ ਬਸ ਚੁਕਇ ਭਲਾਈ।।
ਸੋ ਸੁਧਾਰਿ ਹਰਿਜਨ ਜਿਮਿ ਲੇਹੀਂ। ਦਲਿ ਦੁਖ ਦੋਸ਼ ਬਿਮਲ ਜਸੁ ਦੇਹੀਂ।।
ਖਲਉ ਕਰਹਿਂ ਭਲ ਪਾਇ ਸੁਸਂਗੂ। ਮਿਟਇ ਨ ਮਲਿਨ ਸੁਭਾਉ ਅਭਂਗੂ।।
ਲਖਿ ਸੁਬੇਸ਼ ਜਗ ਬਂਚਕ ਜੇਊ। ਬੇਸ਼ ਪ੍ਰਤਾਪ ਪੂਜਿਅਹਿਂ ਤੇਊ।।
ਉਧਰਹਿਂ ਅਂਤ ਨ ਹੋਇ ਨਿਬਾਹੂ। ਕਾਲਨੇਮਿ ਜਿਮਿ ਰਾਵਨ ਰਾਹੂ।।
ਕਿਏਹੁਕੁਬੇਸ਼ ਸਾਧੁ ਸਨਮਾਨੂ। ਜਿਮਿ ਜਗ ਜਾਮਵਂਤ ਹਨੁਮਾਨੂ।।
ਹਾਨਿ ਕੁਸਂਗ ਸੁਸਂਗਤਿ ਲਾਹੂ। ਲੋਕਹੁਬੇਦ ਬਿਦਿਤ ਸਬ ਕਾਹੂ।।
ਗਗਨ ਚਢ਼ਇ ਰਜ ਪਵਨ ਪ੍ਰਸਂਗਾ। ਕੀਚਹਿਂ ਮਿਲਇ ਨੀਚ ਜਲ ਸਂਗਾ।।
ਸਾਧੁ ਅਸਾਧੁ ਸਦਨ ਸੁਕ ਸਾਰੀਂ। ਸੁਮਿਰਹਿਂ ਰਾਮ ਦੇਹਿਂ ਗਨਿ ਗਾਰੀ।।
ਧੂਮ ਕੁਸਂਗਤਿ ਕਾਰਿਖ ਹੋਈ। ਲਿਖਿਅ ਪੁਰਾਨ ਮਂਜੁ ਮਸਿ ਸੋਈ।।
ਸੋਇ ਜਲ ਅਨਲ ਅਨਿਲ ਸਂਘਾਤਾ। ਹੋਇ ਜਲਦ ਜਗ ਜੀਵਨ ਦਾਤਾ।।

दोहा/सोरठा
ਗ੍ਰਹ ਭੇਸ਼ਜ ਜਲ ਪਵਨ ਪਟ ਪਾਇ ਕੁਜੋਗ ਸੁਜੋਗ।
ਹੋਹਿ ਕੁਬਸ੍ਤੁ ਸੁਬਸ੍ਤੁ ਜਗ ਲਖਹਿਂ ਸੁਲਚ੍ਛਨ ਲੋਗ।।7ਕ।।
ਸਮ ਪ੍ਰਕਾਸ ਤਮ ਪਾਖ ਦੁਹੁਨਾਮ ਭੇਦ ਬਿਧਿ ਕੀਨ੍ਹ।
ਸਸਿ ਸੋਸ਼ਕ ਪੋਸ਼ਕ ਸਮੁਝਿ ਜਗ ਜਸ ਅਪਜਸ ਦੀਨ੍ਹ।।7ਖ।।
ਜਡ਼ ਚੇਤਨ ਜਗ ਜੀਵ ਜਤ ਸਕਲ ਰਾਮਮਯ ਜਾਨਿ।
ਬਂਦਉਸਬ ਕੇ ਪਦ ਕਮਲ ਸਦਾ ਜੋਰਿ ਜੁਗ ਪਾਨਿ।।7ਗ।।
ਦੇਵ ਦਨੁਜ ਨਰ ਨਾਗ ਖਗ ਪ੍ਰੇਤ ਪਿਤਰ ਗਂਧਰ੍ਬ।
ਬਂਦਉਕਿਂਨਰ ਰਜਨਿਚਰ ਕਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਅਬ ਸਰ੍ਬ।।7ਘ।।