चौपाई
ਕਹ ਸਿਵ ਜਦਪਿ ਉਚਿਤ ਅਸ ਨਾਹੀਂ। ਨਾਥ ਬਚਨ ਪੁਨਿ ਮੇਟਿ ਨ ਜਾਹੀਂ।।
ਸਿਰ ਧਰਿ ਆਯਸੁ ਕਰਿਅ ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ। ਪਰਮ ਧਰਮੁ ਯਹ ਨਾਥ ਹਮਾਰਾ।।
ਮਾਤੁ ਪਿਤਾ ਗੁਰ ਪ੍ਰਭੁ ਕੈ ਬਾਨੀ। ਬਿਨਹਿਂ ਬਿਚਾਰ ਕਰਿਅ ਸੁਭ ਜਾਨੀ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਸਬ ਭਾਿ ਪਰਮ ਹਿਤਕਾਰੀ। ਅਗ੍ਯਾ ਸਿਰ ਪਰ ਨਾਥ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਤੋਸ਼ੇਉ ਸੁਨਿ ਸਂਕਰ ਬਚਨਾ। ਭਕ੍ਤਿ ਬਿਬੇਕ ਧਰ੍ਮ ਜੁਤ ਰਚਨਾ।।
ਕਹ ਪ੍ਰਭੁ ਹਰ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਪਨ ਰਹੇਊ। ਅਬ ਉਰ ਰਾਖੇਹੁ ਜੋ ਹਮ ਕਹੇਊ।।
ਅਂਤਰਧਾਨ ਭਏ ਅਸ ਭਾਸ਼ੀ। ਸਂਕਰ ਸੋਇ ਮੂਰਤਿ ਉਰ ਰਾਖੀ।।
ਤਬਹਿਂ ਸਪ੍ਤਰਿਸ਼ਿ ਸਿਵ ਪਹਿਂ ਆਏ। ਬੋਲੇ ਪ੍ਰਭੁ ਅਤਿ ਬਚਨ ਸੁਹਾਏ।।

दोहा/सोरठा
ਪਾਰਬਤੀ ਪਹਿਂ ਜਾਇ ਤੁਮ੍ਹ ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਿਚ੍ਛਾ ਲੇਹੁ।
ਗਿਰਿਹਿ ਪ੍ਰੇਰਿ ਪਠਏਹੁ ਭਵਨ ਦੂਰਿ ਕਰੇਹੁ ਸਂਦੇਹੁ।।77।।