चौपाई
ਦੇਖਿ ਰਸਾਲ ਬਿਟਪ ਬਰ ਸਾਖਾ। ਤੇਹਿ ਪਰ ਚਢ਼ੇਉ ਮਦਨੁ ਮਨ ਮਾਖਾ।।
ਸੁਮਨ ਚਾਪ ਨਿਜ ਸਰ ਸਂਧਾਨੇ। ਅਤਿ ਰਿਸ ਤਾਕਿ ਸ਼੍ਰਵਨ ਲਗਿ ਤਾਨੇ।।
ਛਾਡ਼ੇ ਬਿਸ਼ਮ ਬਿਸਿਖ ਉਰ ਲਾਗੇ। ਛੁਟਿ ਸਮਾਧਿ ਸਂਭੁ ਤਬ ਜਾਗੇ।।
ਭਯਉ ਈਸ ਮਨ ਛੋਭੁ ਬਿਸੇਸ਼ੀ। ਨਯਨ ਉਘਾਰਿ ਸਕਲ ਦਿਸਿ ਦੇਖੀ।।
ਸੌਰਭ ਪਲ੍ਲਵ ਮਦਨੁ ਬਿਲੋਕਾ। ਭਯਉ ਕੋਪੁ ਕਂਪੇਉ ਤ੍ਰੈਲੋਕਾ।।
ਤਬ ਸਿਵਤੀਸਰ ਨਯਨ ਉਘਾਰਾ। ਚਿਤਵਤ ਕਾਮੁ ਭਯਉ ਜਰਿ ਛਾਰਾ।।
ਹਾਹਾਕਾਰ ਭਯਉ ਜਗ ਭਾਰੀ। ਡਰਪੇ ਸੁਰ ਭਏ ਅਸੁਰ ਸੁਖਾਰੀ।।
ਸਮੁਝਿ ਕਾਮਸੁਖੁ ਸੋਚਹਿਂ ਭੋਗੀ। ਭਏ ਅਕਂਟਕ ਸਾਧਕ ਜੋਗੀ।।

छंद
ਜੋਗਿ ਅਕਂਟਕ ਭਏ ਪਤਿ ਗਤਿ ਸੁਨਤ ਰਤਿ ਮੁਰੁਛਿਤ ਭਈ।
ਰੋਦਤਿ ਬਦਤਿ ਬਹੁ ਭਾਿ ਕਰੁਨਾ ਕਰਤਿ ਸਂਕਰ ਪਹਿਂ ਗਈ।
ਅਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰਿ ਬਿਨਤੀ ਬਿਬਿਧ ਬਿਧਿ ਜੋਰਿ ਕਰ ਸਨ੍ਮੁਖ ਰਹੀ।
ਪ੍ਰਭੁ ਆਸੁਤੋਸ਼ ਕਰਿਪਾਲ ਸਿਵ ਅਬਲਾ ਨਿਰਖਿ ਬੋਲੇ ਸਹੀ।।

दोहा/सोरठा
ਅਬ ਤੇਂ ਰਤਿ ਤਵ ਨਾਥ ਕਰ ਹੋਇਹਿ ਨਾਮੁ ਅਨਂਗੁ।
ਬਿਨੁ ਬਪੁ ਬ੍ਯਾਪਿਹਿ ਸਬਹਿ ਪੁਨਿ ਸੁਨੁ ਨਿਜ ਮਿਲਨ ਪ੍ਰਸਂਗੁ।।87।।