चौपाई
ਕੇਵਟ ਕੀਨ੍ਹਿ ਬਹੁਤ ਸੇਵਕਾਈ। ਸੋ ਜਾਮਿਨਿ ਸਿਂਗਰੌਰ ਗਵਾ।।
ਹੋਤ ਪ੍ਰਾਤ ਬਟ ਛੀਰੁ ਮਗਾਵਾ। ਜਟਾ ਮੁਕੁਟ ਨਿਜ ਸੀਸ ਬਨਾਵਾ।।
ਰਾਮ ਸਖਾਤਬ ਨਾਵ ਮਗਾਈ। ਪ੍ਰਿਯਾ ਚਢ਼ਾਇ ਚਢ਼ੇ ਰਘੁਰਾਈ।।
ਲਖਨ ਬਾਨ ਧਨੁ ਧਰੇ ਬਨਾਈ। ਆਪੁ ਚਢ਼ੇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਯਸੁ ਪਾਈ।।
ਬਿਕਲ ਬਿਲੋਕਿ ਮੋਹਿ ਰਘੁਬੀਰਾ। ਬੋਲੇ ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਧਰਿ ਧੀਰਾ।।
ਤਾਤ ਪ੍ਰਨਾਮੁ ਤਾਤ ਸਨ ਕਹੇਹੁ। ਬਾਰ ਬਾਰ ਪਦ ਪਂਕਜ ਗਹੇਹੂ।।
ਕਰਬਿ ਪਾਯਪਰਿ ਬਿਨਯ ਬਹੋਰੀ। ਤਾਤ ਕਰਿਅ ਜਨਿ ਚਿਂਤਾ ਮੋਰੀ।।
ਬਨ ਮਗ ਮਂਗਲ ਕੁਸਲ ਹਮਾਰੇਂ। ਕਰਿਪਾ ਅਨੁਗ੍ਰਹ ਪੁਨ੍ਯ ਤੁਮ੍ਹਾਰੇਂ।।

छंद
ਤੁਮ੍ਹਰੇ ਅਨੁਗ੍ਰਹ ਤਾਤ ਕਾਨਨ ਜਾਤ ਸਬ ਸੁਖੁ ਪਾਇਹੌਂ।
ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿ ਆਯਸੁ ਕੁਸਲ ਦੇਖਨ ਪਾਯ ਪੁਨਿ ਫਿਰਿ ਆਇਹੌਂ।।
ਜਨਨੀਂ ਸਕਲ ਪਰਿਤੋਸ਼ਿ ਪਰਿ ਪਰਿ ਪਾਯਕਰਿ ਬਿਨਤੀ ਘਨੀ।
ਤੁਲਸੀ ਕਰੇਹੁ ਸੋਇ ਜਤਨੁ ਜੇਹਿਂ ਕੁਸਲੀ ਰਹਹਿਂ ਕੋਸਲ ਧਨੀ।।

दोहा/सोरठा
ਗੁਰ ਸਨ ਕਹਬ ਸੇਸੁ ਬਾਰ ਬਾਰ ਪਦ ਪਦੁਮ ਗਹਿ।
ਕਰਬ ਸੋਇ ਉਪਦੇਸੁ ਜੇਹਿਂ ਨ ਸੋਚ ਮੋਹਿ ਅਵਧਪਤਿ।।151।।