चौपाई
ਸਾਨੁਜ ਰਾਮ ਨਰਿਪਹਿ ਸਿਰ ਨਾਈ। ਕੀਨ੍ਹਿ ਬਹੁਤ ਬਿਧਿ ਬਿਨਯ ਬਡ਼ਾਈ।।
ਦੇਵ ਦਯਾ ਬਸ ਬਡ਼ ਦੁਖੁ ਪਾਯਉ। ਸਹਿਤ ਸਮਾਜ ਕਾਨਨਹਿਂ ਆਯਉ।।
ਪੁਰ ਪਗੁ ਧਾਰਿਅ ਦੇਇ ਅਸੀਸਾ। ਕੀਨ੍ਹ ਧੀਰ ਧਰਿ ਗਵਨੁ ਮਹੀਸਾ।।
ਮੁਨਿ ਮਹਿਦੇਵ ਸਾਧੁ ਸਨਮਾਨੇ। ਬਿਦਾ ਕਿਏ ਹਰਿ ਹਰ ਸਮ ਜਾਨੇ।।
ਸਾਸੁ ਸਮੀਪ ਗਏ ਦੋਉ ਭਾਈ। ਫਿਰੇ ਬਂਦਿ ਪਗ ਆਸਿਸ਼ ਪਾਈ।।
ਕੌਸਿਕ ਬਾਮਦੇਵ ਜਾਬਾਲੀ। ਪੁਰਜਨ ਪਰਿਜਨ ਸਚਿਵ ਸੁਚਾਲੀ।।
ਜਥਾ ਜੋਗੁ ਕਰਿ ਬਿਨਯ ਪ੍ਰਨਾਮਾ। ਬਿਦਾ ਕਿਏ ਸਬ ਸਾਨੁਜ ਰਾਮਾ।।
ਨਾਰਿ ਪੁਰੁਸ਼ ਲਘੁ ਮਧ੍ਯ ਬਡ਼ੇਰੇ। ਸਬ ਸਨਮਾਨਿ ਕਰਿਪਾਨਿਧਿ ਫੇਰੇ।।

दोहा/सोरठा
ਭਰਤ ਮਾਤੁ ਪਦ ਬਂਦਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੁਚਿ ਸਨੇਹਮਿਲਿ ਭੇਂਟਿ।
ਬਿਦਾ ਕੀਨ੍ਹ ਸਜਿ ਪਾਲਕੀ ਸਕੁਚ ਸੋਚ ਸਬ ਮੇਟਿ।।319।।