चौपाई
ਪੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬੋਲਿ ਲਿਯਉ ਹਨੁਮਾਨਾ। ਲਂਕਾ ਜਾਹੁ ਕਹੇਉ ਭਗਵਾਨਾ।।
ਸਮਾਚਾਰ ਜਾਨਕਿਹਿ ਸੁਨਾਵਹੁ। ਤਾਸੁ ਕੁਸਲ ਲੈ ਤੁਮ੍ਹ ਚਲਿ ਆਵਹੁ।।
ਤਬ ਹਨੁਮਂਤ ਨਗਰ ਮਹੁਆਏ। ਸੁਨਿ ਨਿਸਿਚਰੀ ਨਿਸਾਚਰ ਧਾਏ।।
ਬਹੁ ਪ੍ਰਕਾਰ ਤਿਨ੍ਹ ਪੂਜਾ ਕੀਨ੍ਹੀ। ਜਨਕਸੁਤਾ ਦੇਖਾਇ ਪੁਨਿ ਦੀਨ੍ਹੀ।।
ਦੂਰਹਿ ਤੇ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਪਿ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਰਘੁਪਤਿ ਦੂਤ ਜਾਨਕੀਂ ਚੀਨ੍ਹਾ।।
ਕਹਹੁ ਤਾਤ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਿਪਾਨਿਕੇਤਾ। ਕੁਸਲ ਅਨੁਜ ਕਪਿ ਸੇਨ ਸਮੇਤਾ।।
ਸਬ ਬਿਧਿ ਕੁਸਲ ਕੋਸਲਾਧੀਸਾ। ਮਾਤੁ ਸਮਰ ਜੀਤ੍ਯੋ ਦਸਸੀਸਾ।।
ਅਬਿਚਲ ਰਾਜੁ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਪਾਯੋ। ਸੁਨਿ ਕਪਿ ਬਚਨ ਹਰਸ਼ ਉਰ ਛਾਯੋ।।

छंद
ਅਤਿ ਹਰਸ਼ ਮਨ ਤਨ ਪੁਲਕ ਲੋਚਨ ਸਜਲ ਕਹ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਰਮਾ।
ਕਾ ਦੇਉਤੋਹਿ ਤ੍ਰੇਲੋਕ ਮਹੁਕਪਿ ਕਿਮਪਿ ਨਹਿਂ ਬਾਨੀ ਸਮਾ।।
ਸੁਨੁ ਮਾਤੁ ਮੈਂ ਪਾਯੋ ਅਖਿਲ ਜਗ ਰਾਜੁ ਆਜੁ ਨ ਸਂਸਯਂ।
ਰਨ ਜੀਤਿ ਰਿਪੁਦਲ ਬਂਧੁ ਜੁਤ ਪਸ੍ਯਾਮਿ ਰਾਮਮਨਾਮਯਂ।।

दोहा/सोरठा
ਸੁਨੁ ਸੁਤ ਸਦਗੁਨ ਸਕਲ ਤਵ ਹਰਿਦਯਬਸਹੁਹਨੁਮਂਤ।
ਸਾਨੁਕੂਲ ਕੋਸਲਪਤਿ ਰਹਹੁਸਮੇਤ ਅਨਂਤ।।107।।