चौपाई
ਹਰਸ਼ਿ ਰਾਮ ਭੇਂਟੇਉ ਹਨੁਮਾਨਾ। ਅਤਿ ਕਰਿਤਗ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁ ਪਰਮ ਸੁਜਾਨਾ।।
ਤੁਰਤ ਬੈਦ ਤਬ ਕੀਨ੍ਹ ਉਪਾਈ। ਉਠਿ ਬੈਠੇ ਲਛਿਮਨ ਹਰਸ਼ਾਈ।।
ਹਰਿਦਯਲਾਇ ਪ੍ਰਭੁ ਭੇਂਟੇਉ ਭ੍ਰਾਤਾ। ਹਰਸ਼ੇ ਸਕਲ ਭਾਲੁ ਕਪਿ ਬ੍ਰਾਤਾ।।
ਕਪਿ ਪੁਨਿ ਬੈਦ ਤਹਾਪਹੁਾਵਾ। ਜੇਹਿ ਬਿਧਿ ਤਬਹਿਂ ਤਾਹਿ ਲਇ ਆਵਾ।।
ਯਹ ਬਰਿਤ੍ਤਾਂਤ ਦਸਾਨਨ ਸੁਨੇਊ। ਅਤਿ ਬਿਸ਼ਅਦ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਸਿਰ ਧੁਨੇਊ।।
ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਕੁਂਭਕਰਨ ਪਹਿਂ ਆਵਾ। ਬਿਬਿਧ ਜਤਨ ਕਰਿ ਤਾਹਿ ਜਗਾਵਾ।।
ਜਾਗਾ ਨਿਸਿਚਰ ਦੇਖਿਅ ਕੈਸਾ। ਮਾਨਹੁਕਾਲੁ ਦੇਹ ਧਰਿ ਬੈਸਾ।।
ਕੁਂਭਕਰਨ ਬੂਝਾ ਕਹੁ ਭਾਈ। ਕਾਹੇ ਤਵ ਮੁਖ ਰਹੇ ਸੁਖਾਈ।।
ਕਥਾ ਕਹੀ ਸਬ ਤੇਹਿਂ ਅਭਿਮਾਨੀ। ਜੇਹਿ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੀਤਾ ਹਰਿ ਆਨੀ।।
ਤਾਤ ਕਪਿਨ੍ਹ ਸਬ ਨਿਸਿਚਰ ਮਾਰੇ। ਮਹਾਮਹਾ ਜੋਧਾ ਸਂਘਾਰੇ।।
ਦੁਰ੍ਮੁਖ ਸੁਰਰਿਪੁ ਮਨੁਜ ਅਹਾਰੀ। ਭਟ ਅਤਿਕਾਯ ਅਕਂਪਨ ਭਾਰੀ।।
ਅਪਰ ਮਹੋਦਰ ਆਦਿਕ ਬੀਰਾ। ਪਰੇ ਸਮਰ ਮਹਿ ਸਬ ਰਨਧੀਰਾ।।

दोहा/सोरठा
ਸੁਨਿ ਦਸਕਂਧਰ ਬਚਨ ਤਬ ਕੁਂਭਕਰਨ ਬਿਲਖਾਨ।
ਜਗਦਂਬਾ ਹਰਿ ਆਨਿ ਅਬ ਸਠ ਚਾਹਤ ਕਲ੍ਯਾਨ।।62।।