चौपाई
ਕਹਹਿਂ ਸਚਿਵ ਸਠ ਠਕੁਰਸੋਹਾਤੀ। ਨਾਥ ਨ ਪੂਰ ਆਵ ਏਹਿ ਭਾੀ।।
ਬਾਰਿਧਿ ਨਾਘਿ ਏਕ ਕਪਿ ਆਵਾ। ਤਾਸੁ ਚਰਿਤ ਮਨ ਮਹੁਸਬੁ ਗਾਵਾ।।
ਛੁਧਾ ਨ ਰਹੀ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਤਬ ਕਾਹੂ। ਜਾਰਤ ਨਗਰੁ ਕਸ ਨ ਧਰਿ ਖਾਹੂ।।
ਸੁਨਤ ਨੀਕ ਆਗੇਂ ਦੁਖ ਪਾਵਾ। ਸਚਿਵਨ ਅਸ ਮਤ ਪ੍ਰਭੁਹਿ ਸੁਨਾਵਾ।।
ਜੇਹਿਂ ਬਾਰੀਸ ਬਾਯਉ ਹੇਲਾ। ਉਤਰੇਉ ਸੇਨ ਸਮੇਤ ਸੁਬੇਲਾ।।
ਸੋ ਭਨੁ ਮਨੁਜ ਖਾਬ ਹਮ ਭਾਈ। ਬਚਨ ਕਹਹਿਂ ਸਬ ਗਾਲ ਫੁਲਾਈ।।
ਤਾਤ ਬਚਨ ਮਮ ਸੁਨੁ ਅਤਿ ਆਦਰ। ਜਨਿ ਮਨ ਗੁਨਹੁ ਮੋਹਿ ਕਰਿ ਕਾਦਰ।।
ਪ੍ਰਿਯ ਬਾਨੀ ਜੇ ਸੁਨਹਿਂ ਜੇ ਕਹਹੀਂ। ਐਸੇ ਨਰ ਨਿਕਾਯ ਜਗ ਅਹਹੀਂ।।
ਬਚਨ ਪਰਮ ਹਿਤ ਸੁਨਤ ਕਠੋਰੇ। ਸੁਨਹਿਂ ਜੇ ਕਹਹਿਂ ਤੇ ਨਰ ਪ੍ਰਭੁ ਥੋਰੇ।।
ਪ੍ਰਥਮ ਬਸੀਠ ਪਠਉ ਸੁਨੁ ਨੀਤੀ। ਸੀਤਾ ਦੇਇ ਕਰਹੁ ਪੁਨਿ ਪ੍ਰੀਤੀ।।

दोहा/सोरठा
ਨਾਰਿ ਪਾਇ ਫਿਰਿ ਜਾਹਿਂ ਜੌਂ ਤੌ ਨ ਬਢ਼ਾਇਅ ਰਾਰਿ।
ਨਾਹਿਂ ਤ ਸਨ੍ਮੁਖ ਸਮਰ ਮਹਿ ਤਾਤ ਕਰਿਅ ਹਠਿ ਮਾਰਿ।।9।।