चौपाई
ਗ੍ਯਾਨ ਪਂਥ ਕਰਿਪਾਨ ਕੈ ਧਾਰਾ। ਪਰਤ ਖਗੇਸ ਹੋਇ ਨਹਿਂ ਬਾਰਾ।।
ਜੋ ਨਿਰ੍ਬਿਘ੍ਨ ਪਂਥ ਨਿਰ੍ਬਹਈ। ਸੋ ਕੈਵਲ੍ਯ ਪਰਮ ਪਦ ਲਹਈ।।
ਅਤਿ ਦੁਰ੍ਲਭ ਕੈਵਲ੍ਯ ਪਰਮ ਪਦ। ਸਂਤ ਪੁਰਾਨ ਨਿਗਮ ਆਗਮ ਬਦ।।
ਰਾਮ ਭਜਤ ਸੋਇ ਮੁਕੁਤਿ ਗੋਸਾਈ। ਅਨਇਚ੍ਛਿਤ ਆਵਇ ਬਰਿਆਈ।।
ਜਿਮਿ ਥਲ ਬਿਨੁ ਜਲ ਰਹਿ ਨ ਸਕਾਈ। ਕੋਟਿ ਭਾਿ ਕੋਉ ਕਰੈ ਉਪਾਈ।।
ਤਥਾ ਮੋਚ੍ਛ ਸੁਖ ਸੁਨੁ ਖਗਰਾਈ। ਰਹਿ ਨ ਸਕਇ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਬਿਹਾਈ।।
ਅਸ ਬਿਚਾਰਿ ਹਰਿ ਭਗਤ ਸਯਾਨੇ। ਮੁਕ੍ਤਿ ਨਿਰਾਦਰ ਭਗਤਿ ਲੁਭਾਨੇ।।
ਭਗਤਿ ਕਰਤ ਬਿਨੁ ਜਤਨ ਪ੍ਰਯਾਸਾ। ਸਂਸਰਿਤਿ ਮੂਲ ਅਬਿਦ੍ਯਾ ਨਾਸਾ।।
ਭੋਜਨ ਕਰਿਅ ਤਰਿਪਿਤਿ ਹਿਤ ਲਾਗੀ। ਜਿਮਿ ਸੋ ਅਸਨ ਪਚਵੈ ਜਠਰਾਗੀ।।
ਅਸਿ ਹਰਿਭਗਤਿ ਸੁਗਮ ਸੁਖਦਾਈ। ਕੋ ਅਸ ਮੂਢ਼ ਨ ਜਾਹਿ ਸੋਹਾਈ।।

दोहा/सोरठा
ਸੇਵਕ ਸੇਬ੍ਯ ਭਾਵ ਬਿਨੁ ਭਵ ਨ ਤਰਿਅ ਉਰਗਾਰਿ।।
ਭਜਹੁ ਰਾਮ ਪਦ ਪਂਕਜ ਅਸ ਸਿਦ੍ਧਾਂਤ ਬਿਚਾਰਿ।।119ਕ।।
ਜੋ ਚੇਤਨ ਕਹਜ਼ਡ਼ ਕਰਇ ਜ਼ਡ਼ਹਿ ਕਰਇ ਚੈਤਨ੍ਯ।
ਅਸ ਸਮਰ੍ਥ ਰਘੁਨਾਯਕਹਿਂ ਭਜਹਿਂ ਜੀਵ ਤੇ ਧਨ੍ਯ।।119ਖ।।