चौपाई
ਕਹੇਉਗ੍ਯਾਨ ਸਿਦ੍ਧਾਂਤ ਬੁਝਾਈ। ਸੁਨਹੁ ਭਗਤਿ ਮਨਿ ਕੈ ਪ੍ਰਭੁਤਾਈ।।
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਚਿਂਤਾਮਨਿ ਸੁਂਦਰ। ਬਸਇ ਗਰੁਡ਼ ਜਾਕੇ ਉਰ ਅਂਤਰ।।
ਪਰਮ ਪ੍ਰਕਾਸ ਰੂਪ ਦਿਨ ਰਾਤੀ। ਨਹਿਂ ਕਛੁ ਚਹਿਅ ਦਿਆ ਘਰਿਤ ਬਾਤੀ।।
ਮੋਹ ਦਰਿਦ੍ਰ ਨਿਕਟ ਨਹਿਂ ਆਵਾ। ਲੋਭ ਬਾਤ ਨਹਿਂ ਤਾਹਿ ਬੁਝਾਵਾ।।
ਪ੍ਰਬਲ ਅਬਿਦ੍ਯਾ ਤਮ ਮਿਟਿ ਜਾਈ। ਹਾਰਹਿਂ ਸਕਲ ਸਲਭ ਸਮੁਦਾਈ।।
ਖਲ ਕਾਮਾਦਿ ਨਿਕਟ ਨਹਿਂ ਜਾਹੀਂ। ਬਸਇ ਭਗਤਿ ਜਾਕੇ ਉਰ ਮਾਹੀਂ।।
ਗਰਲ ਸੁਧਾਸਮ ਅਰਿ ਹਿਤ ਹੋਈ। ਤੇਹਿ ਮਨਿ ਬਿਨੁ ਸੁਖ ਪਾਵ ਨ ਕੋਈ।।
ਬ੍ਯਾਪਹਿਂ ਮਾਨਸ ਰੋਗ ਨ ਭਾਰੀ। ਜਿਨ੍ਹ ਕੇ ਬਸ ਸਬ ਜੀਵ ਦੁਖਾਰੀ।।
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਮਨਿ ਉਰ ਬਸ ਜਾਕੇਂ। ਦੁਖ ਲਵਲੇਸ ਨ ਸਪਨੇਹੁਤਾਕੇਂ।।
ਚਤੁਰ ਸਿਰੋਮਨਿ ਤੇਇ ਜਗ ਮਾਹੀਂ। ਜੇ ਮਨਿ ਲਾਗਿ ਸੁਜਤਨ ਕਰਾਹੀਂ।।
ਸੋ ਮਨਿ ਜਦਪਿ ਪ੍ਰਗਟ ਜਗ ਅਹਈ। ਰਾਮ ਕਰਿਪਾ ਬਿਨੁ ਨਹਿਂ ਕੋਉ ਲਹਈ।।
ਸੁਗਮ ਉਪਾਯ ਪਾਇਬੇ ਕੇਰੇ। ਨਰ ਹਤਭਾਗ੍ਯ ਦੇਹਿਂ ਭਟਮੇਰੇ।।
ਪਾਵਨ ਪਰ੍ਬਤ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਾ। ਰਾਮ ਕਥਾ ਰੁਚਿਰਾਕਰ ਨਾਨਾ।।
ਮਰ੍ਮੀ ਸਜ੍ਜਨ ਸੁਮਤਿ ਕੁਦਾਰੀ। ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਰਾਗ ਨਯਨ ਉਰਗਾਰੀ।।
ਭਾਵ ਸਹਿਤ ਖੋਜਇ ਜੋ ਪ੍ਰਾਨੀ। ਪਾਵ ਭਗਤਿ ਮਨਿ ਸਬ ਸੁਖ ਖਾਨੀ।।
ਮੋਰੇਂ ਮਨ ਪ੍ਰਭੁ ਅਸ ਬਿਸ੍ਵਾਸਾ। ਰਾਮ ਤੇ ਅਧਿਕ ਰਾਮ ਕਰ ਦਾਸਾ।।
ਰਾਮ ਸਿਂਧੁ ਘਨ ਸਜ੍ਜਨ ਧੀਰਾ। ਚਂਦਨ ਤਰੁ ਹਰਿ ਸਂਤ ਸਮੀਰਾ।।
ਸਬ ਕਰ ਫਲ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਸੁਹਾਈ। ਸੋ ਬਿਨੁ ਸਂਤ ਨ ਕਾਹੂਪਾਈ।।
ਅਸ ਬਿਚਾਰਿ ਜੋਇ ਕਰ ਸਤਸਂਗਾ। ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਤੇਹਿ ਸੁਲਭ ਬਿਹਂਗਾ।।

दोहा/सोरठा
ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਪਯੋਨਿਧਿ ਮਂਦਰ ਗ੍ਯਾਨ ਸਂਤ ਸੁਰ ਆਹਿਂ।
ਕਥਾ ਸੁਧਾ ਮਥਿ ਕਾਢ਼ਹਿਂ ਭਗਤਿ ਮਧੁਰਤਾ ਜਾਹਿਂ।।120ਕ।।
ਬਿਰਤਿ ਚਰ੍ਮ ਅਸਿ ਗ੍ਯਾਨ ਮਦ ਲੋਭ ਮੋਹ ਰਿਪੁ ਮਾਰਿ।
ਜਯ ਪਾਇਅ ਸੋ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਦੇਖੁ ਖਗੇਸ ਬਿਚਾਰਿ।।120ਖ।।