ayodhyakaanda

7.2.168

चौपाई
ਬੇਚਹਿਂ ਬੇਦੁ ਧਰਮੁ ਦੁਹਿ ਲੇਹੀਂ। ਪਿਸੁਨ ਪਰਾਯ ਪਾਪ ਕਹਿ ਦੇਹੀਂ।।
ਕਪਟੀ ਕੁਟਿਲ ਕਲਹਪ੍ਰਿਯ ਕ੍ਰੋਧੀ। ਬੇਦ ਬਿਦੂਸ਼ਕ ਬਿਸ੍ਵ ਬਿਰੋਧੀ।।
ਲੋਭੀ ਲਂਪਟ ਲੋਲੁਪਚਾਰਾ। ਜੇ ਤਾਕਹਿਂ ਪਰਧਨੁ ਪਰਦਾਰਾ।।
ਪਾਵੌਂ ਮੈਂ ਤਿਨ੍ਹ ਕੇ ਗਤਿ ਘੋਰਾ। ਜੌਂ ਜਨਨੀ ਯਹੁ ਸਂਮਤ ਮੋਰਾ।।
ਜੇ ਨਹਿਂ ਸਾਧੁਸਂਗ ਅਨੁਰਾਗੇ। ਪਰਮਾਰਥ ਪਥ ਬਿਮੁਖ ਅਭਾਗੇ।।
ਜੇ ਨ ਭਜਹਿਂ ਹਰਿ ਨਰਤਨੁ ਪਾਈ। ਜਿਨ੍ਹਹਿ ਨ ਹਰਿ ਹਰ ਸੁਜਸੁ ਸੋਹਾਈ।।
ਤਜਿ ਸ਼੍ਰੁਤਿਪਂਥੁ ਬਾਮ ਪਥ ਚਲਹੀਂ। ਬਂਚਕ ਬਿਰਚਿ ਬੇਸ਼ ਜਗੁ ਛਲਹੀਂ।।
ਤਿਨ੍ਹ ਕੈ ਗਤਿ ਮੋਹਿ ਸਂਕਰ ਦੇਊ। ਜਨਨੀ ਜੌਂ ਯਹੁ ਜਾਨੌਂ ਭੇਊ।।

7.2.167

चौपाई
ਬਿਲਪਹਿਂ ਬਿਕਲ ਭਰਤ ਦੋਉ ਭਾਈ। ਕੌਸਲ੍ਯਾਲਿਏ ਹਰਿਦਯਲਗਾਈ।।
ਭਾਿ ਅਨੇਕ ਭਰਤੁ ਸਮੁਝਾਏ। ਕਹਿ ਬਿਬੇਕਮਯ ਬਚਨ ਸੁਨਾਏ।।
ਭਰਤਹੁਮਾਤੁ ਸਕਲ ਸਮੁਝਾਈਂ। ਕਹਿ ਪੁਰਾਨ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਕਥਾ ਸੁਹਾਈਂ।।
ਛਲ ਬਿਹੀਨ ਸੁਚਿ ਸਰਲ ਸੁਬਾਨੀ। ਬੋਲੇ ਭਰਤ ਜੋਰਿ ਜੁਗ ਪਾਨੀ।।
ਜੇ ਅਘ ਮਾਤੁ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਮਾਰੇਂ। ਗਾਇ ਗੋਠ ਮਹਿਸੁਰ ਪੁਰ ਜਾਰੇਂ।।
ਜੇ ਅਘ ਤਿਯ ਬਾਲਕ ਬਧ ਕੀਨ੍ਹੇਂ। ਮੀਤ ਮਹੀਪਤਿ ਮਾਹੁਰ ਦੀਨ੍ਹੇਂ।।
ਜੇ ਪਾਤਕ ਉਪਪਾਤਕ ਅਹਹੀਂ। ਕਰਮ ਬਚਨ ਮਨ ਭਵ ਕਬਿ ਕਹਹੀਂ।।
ਤੇ ਪਾਤਕ ਮੋਹਿ ਹੋਹੁਬਿਧਾਤਾ। ਜੌਂ ਯਹੁ ਹੋਇ ਮੋਰ ਮਤ ਮਾਤਾ।।

7.2.166

चौपाई
ਮੁਖ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਮਨ ਰਂਗ ਨ ਰੋਸ਼ੂ। ਸਬ ਕਰ ਸਬ ਬਿਧਿ ਕਰਿ ਪਰਿਤੋਸ਼ੂ।।
ਚਲੇ ਬਿਪਿਨ ਸੁਨਿ ਸਿਯ ਸ ਲਾਗੀ। ਰਹਇ ਨ ਰਾਮ ਚਰਨ ਅਨੁਰਾਗੀ।।
ਸੁਨਤਹਿਂ ਲਖਨੁ ਚਲੇ ਉਠਿ ਸਾਥਾ। ਰਹਹਿਂ ਨ ਜਤਨ ਕਿਏ ਰਘੁਨਾਥਾ।।
ਤਬ ਰਘੁਪਤਿ ਸਬਹੀ ਸਿਰੁ ਨਾਈ। ਚਲੇ ਸਂਗ ਸਿਯ ਅਰੁ ਲਘੁ ਭਾਈ।।
ਰਾਮੁ ਲਖਨੁ ਸਿਯ ਬਨਹਿ ਸਿਧਾਏ। ਗਇਉਨ ਸਂਗ ਨ ਪ੍ਰਾਨ ਪਠਾਏ।।
ਯਹੁ ਸਬੁ ਭਾ ਇਨ੍ਹ ਆਿਨ੍ਹ ਆਗੇਂ। ਤਉ ਨ ਤਜਾ ਤਨੁ ਜੀਵ ਅਭਾਗੇਂ।।
ਮੋਹਿ ਨ ਲਾਜ ਨਿਜ ਨੇਹੁ ਨਿਹਾਰੀ। ਰਾਮ ਸਰਿਸ ਸੁਤ ਮੈਂ ਮਹਤਾਰੀ।।
ਜਿਐ ਮਰੈ ਭਲ ਭੂਪਤਿ ਜਾਨਾ। ਮੋਰ ਹਰਿਦਯ ਸਤ ਕੁਲਿਸ ਸਮਾਨਾ।।

7.2.165

चौपाई
ਸਰਲ ਸੁਭਾਯ ਮਾਯਹਿਯਲਾਏ। ਅਤਿ ਹਿਤ ਮਨਹੁਰਾਮ ਫਿਰਿ ਆਏ।।
ਭੇਂਟੇਉ ਬਹੁਰਿ ਲਖਨ ਲਘੁ ਭਾਈ। ਸੋਕੁ ਸਨੇਹੁ ਨ ਹਰਿਦਯਸਮਾਈ।।
ਦੇਖਿ ਸੁਭਾਉ ਕਹਤ ਸਬੁ ਕੋਈ। ਰਾਮ ਮਾਤੁ ਅਸ ਕਾਹੇ ਨ ਹੋਈ।।
ਮਾਤਾਭਰਤੁ ਗੋਦ ਬੈਠਾਰੇ। ਆੁ ਪੌਂਛਿ ਮਰਿਦੁ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ।।
ਅਜਹੁਬਚ੍ਛ ਬਲਿ ਧੀਰਜ ਧਰਹੂ। ਕੁਸਮਉ ਸਮੁਝਿ ਸੋਕ ਪਰਿਹਰਹੂ।।
ਜਨਿ ਮਾਨਹੁ ਹਿਯਹਾਨਿ ਗਲਾਨੀ। ਕਾਲ ਕਰਮ ਗਤਿ ਅਘਟਿਤ ਜਾਨਿ।।
ਕਾਹੁਹਿ ਦੋਸੁ ਦੇਹੁ ਜਨਿ ਤਾਤਾ। ਭਾ ਮੋਹਿ ਸਬ ਬਿਧਿ ਬਾਮ ਬਿਧਾਤਾ।।
ਜੋ ਏਤੇਹੁਦੁਖ ਮੋਹਿ ਜਿਆਵਾ। ਅਜਹੁਕੋ ਜਾਨਇ ਕਾ ਤੇਹਿ ਭਾਵਾ।।

7.2.164

चौपाई
ਭਰਤਹਿ ਦੇਖਿ ਮਾਤੁ ਉਠਿ ਧਾਈ। ਮੁਰੁਛਿਤ ਅਵਨਿ ਪਰੀ ਝਇਆਈ।।
ਦੇਖਤ ਭਰਤੁ ਬਿਕਲ ਭਏ ਭਾਰੀ। ਪਰੇ ਚਰਨ ਤਨ ਦਸਾ ਬਿਸਾਰੀ।।
ਮਾਤੁ ਤਾਤ ਕਹਦੇਹਿ ਦੇਖਾਈ। ਕਹਸਿਯ ਰਾਮੁ ਲਖਨੁ ਦੋਉ ਭਾਈ।।
ਕੈਕਇ ਕਤ ਜਨਮੀ ਜਗ ਮਾਝਾ। ਜੌਂ ਜਨਮਿ ਤ ਭਇ ਕਾਹੇ ਨ ਬਾਾ।।
ਕੁਲ ਕਲਂਕੁ ਜੇਹਿਂ ਜਨਮੇਉ ਮੋਹੀ। ਅਪਜਸ ਭਾਜਨ ਪ੍ਰਿਯਜਨ ਦ੍ਰੋਹੀ।।
ਕੋ ਤਿਭੁਵਨ ਮੋਹਿ ਸਰਿਸ ਅਭਾਗੀ। ਗਤਿ ਅਸਿ ਤੋਰਿ ਮਾਤੁ ਜੇਹਿ ਲਾਗੀ।।
ਪਿਤੁ ਸੁਰਪੁਰ ਬਨ ਰਘੁਬਰ ਕੇਤੂ। ਮੈਂ ਕੇਵਲ ਸਬ ਅਨਰਥ ਹੇਤੁ।।
ਧਿਗ ਮੋਹਿ ਭਯਉਬੇਨੁ ਬਨ ਆਗੀ। ਦੁਸਹ ਦਾਹ ਦੁਖ ਦੂਸ਼ਨ ਭਾਗੀ।।

7.2.163

चौपाई
ਸੁਨਿ ਸਤ੍ਰੁਘੁਨ ਮਾਤੁ ਕੁਟਿਲਾਈ। ਜਰਹਿਂ ਗਾਤ ਰਿਸ ਕਛੁ ਨ ਬਸਾਈ।।
ਤੇਹਿ ਅਵਸਰ ਕੁਬਰੀ ਤਹਆਈ। ਬਸਨ ਬਿਭੂਸ਼ਨ ਬਿਬਿਧ ਬਨਾਈ।।
ਲਖਿ ਰਿਸ ਭਰੇਉ ਲਖਨ ਲਘੁ ਭਾਈ। ਬਰਤ ਅਨਲ ਘਰਿਤ ਆਹੁਤਿ ਪਾਈ।।
ਹੁਮਗਿ ਲਾਤ ਤਕਿ ਕੂਬਰ ਮਾਰਾ। ਪਰਿ ਮੁਹ ਭਰ ਮਹਿ ਕਰਤ ਪੁਕਾਰਾ।।
ਕੂਬਰ ਟੂਟੇਉ ਫੂਟ ਕਪਾਰੂ। ਦਲਿਤ ਦਸਨ ਮੁਖ ਰੁਧਿਰ ਪ੍ਰਚਾਰੂ।।
ਆਹ ਦਇਅ ਮੈਂ ਕਾਹ ਨਸਾਵਾ। ਕਰਤ ਨੀਕ ਫਲੁ ਅਨਇਸ ਪਾਵਾ।।
ਸੁਨਿ ਰਿਪੁਹਨ ਲਖਿ ਨਖ ਸਿਖ ਖੋਟੀ। ਲਗੇ ਘਸੀਟਨ ਧਰਿ ਧਰਿ ਝੋਂਟੀ।।
ਭਰਤ ਦਯਾਨਿਧਿ ਦੀਨ੍ਹਿ ਛਡ਼ਾਈ। ਕੌਸਲ੍ਯਾ ਪਹਿਂ ਗੇ ਦੋਉ ਭਾਈ।।

7.2.162

चौपाई
ਜਬ ਤੈਂ ਕੁਮਤਿ ਕੁਮਤ ਜਿਯਠਯਊ। ਖਂਡ ਖਂਡ ਹੋਇ ਹ੍ਰਦਉ ਨ ਗਯਊ।।
ਬਰ ਮਾਗਤ ਮਨ ਭਇ ਨਹਿਂ ਪੀਰਾ। ਗਰਿ ਨ ਜੀਹ ਮੁਹਪਰੇਉ ਨ ਕੀਰਾ।।
ਭੂਪਪ੍ਰਤੀਤ ਤੋਰਿ ਕਿਮਿ ਕੀਨ੍ਹੀ। ਮਰਨ ਕਾਲ ਬਿਧਿ ਮਤਿ ਹਰਿ ਲੀਨ੍ਹੀ।।
ਬਿਧਿਹੁਨ ਨਾਰਿ ਹਰਿਦਯ ਗਤਿ ਜਾਨੀ। ਸਕਲ ਕਪਟ ਅਘ ਅਵਗੁਨ ਖਾਨੀ।।
ਸਰਲ ਸੁਸੀਲ ਧਰਮ ਰਤ ਰਾਊ। ਸੋ ਕਿਮਿ ਜਾਨੈ ਤੀਯ ਸੁਭਾਊ।।
ਅਸ ਕੋ ਜੀਵ ਜਂਤੁ ਜਗ ਮਾਹੀਂ। ਜੇਹਿ ਰਘੁਨਾਥ ਪ੍ਰਾਨਪ੍ਰਿਯ ਨਾਹੀਂ।।
ਭੇ ਅਤਿ ਅਹਿਤ ਰਾਮੁ ਤੇਉ ਤੋਹੀ। ਕੋ ਤੂ ਅਹਸਿ ਸਤ੍ਯ ਕਹੁ ਮੋਹੀ।।
ਜੋ ਹਸਿ ਸੋ ਹਸਿ ਮੁਹਮਸਿ ਲਾਈ। ਆਿ ਓਟ ਉਠਿ ਬੈਠਹਿਂ ਜਾਈ।।

7.2.161

चौपाई
ਬਿਕਲ ਬਿਲੋਕਿ ਸੁਤਹਿ ਸਮੁਝਾਵਤਿ। ਮਨਹੁਜਰੇ ਪਰ ਲੋਨੁ ਲਗਾਵਤਿ।।
ਤਾਤ ਰਾਉ ਨਹਿਂ ਸੋਚੇ ਜੋਗੂ। ਬਿਢ਼ਇ ਸੁਕਰਿਤ ਜਸੁ ਕੀਨ੍ਹੇਉ ਭੋਗੂ।।
ਜੀਵਤ ਸਕਲ ਜਨਮ ਫਲ ਪਾਏ। ਅਂਤ ਅਮਰਪਤਿ ਸਦਨ ਸਿਧਾਏ।।
ਅਸ ਅਨੁਮਾਨਿ ਸੋਚ ਪਰਿਹਰਹੂ। ਸਹਿਤ ਸਮਾਜ ਰਾਜ ਪੁਰ ਕਰਹੂ।।
ਸੁਨਿ ਸੁਠਿ ਸਹਮੇਉ ਰਾਜਕੁਮਾਰੂ। ਪਾਕੇਂ ਛਤ ਜਨੁ ਲਾਗ ਅਾਰੂ।।
ਧੀਰਜ ਧਰਿ ਭਰਿ ਲੇਹਿਂ ਉਸਾਸਾ। ਪਾਪਨਿ ਸਬਹਿ ਭਾਿ ਕੁਲ ਨਾਸਾ।।
ਜੌਂ ਪੈ ਕੁਰੁਚਿ ਰਹੀ ਅਤਿ ਤੋਹੀ। ਜਨਮਤ ਕਾਹੇ ਨ ਮਾਰੇ ਮੋਹੀ।।
ਪੇਡ਼ ਕਾਟਿ ਤੈਂ ਪਾਲਉ ਸੀਂਚਾ। ਮੀਨ ਜਿਅਨ ਨਿਤਿ ਬਾਰਿ ਉਲੀਚਾ।।

7.2.160

चौपाई
ਤਾਤ ਬਾਤ ਮੈਂ ਸਕਲ ਸਾਰੀ। ਭੈ ਮਂਥਰਾ ਸਹਾਯ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਕਛੁਕ ਕਾਜ ਬਿਧਿ ਬੀਚ ਬਿਗਾਰੇਉ। ਭੂਪਤਿ ਸੁਰਪਤਿ ਪੁਰ ਪਗੁ ਧਾਰੇਉ।।
ਸੁਨਤ ਭਰਤੁ ਭਏ ਬਿਬਸ ਬਿਸ਼ਾਦਾ। ਜਨੁ ਸਹਮੇਉ ਕਰਿ ਕੇਹਰਿ ਨਾਦਾ।।
ਤਾਤ ਤਾਤ ਹਾ ਤਾਤ ਪੁਕਾਰੀ। ਪਰੇ ਭੂਮਿਤਲ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਭਾਰੀ।।
ਚਲਤ ਨ ਦੇਖਨ ਪਾਯਉਤੋਹੀ। ਤਾਤ ਨ ਰਾਮਹਿ ਸੌਂਪੇਹੁ ਮੋਹੀ।।
ਬਹੁਰਿ ਧੀਰ ਧਰਿ ਉਠੇ ਸਾਰੀ। ਕਹੁ ਪਿਤੁ ਮਰਨ ਹੇਤੁ ਮਹਤਾਰੀ।।
ਸੁਨਿ ਸੁਤ ਬਚਨ ਕਹਤਿ ਕੈਕੇਈ। ਮਰਮੁ ਪਾਿ ਜਨੁ ਮਾਹੁਰ ਦੇਈ।।
ਆਦਿਹੁ ਤੇਂ ਸਬ ਆਪਨਿ ਕਰਨੀ। ਕੁਟਿਲ ਕਠੋਰ ਮੁਦਿਤ ਮਨ ਬਰਨੀ।।

7.2.159

चौपाई
ਹਾਟ ਬਾਟ ਨਹਿਂ ਜਾਇ ਨਿਹਾਰੀ। ਜਨੁ ਪੁਰ ਦਹਦਿਸਿ ਲਾਗਿ ਦਵਾਰੀ।।
ਆਵਤ ਸੁਤ ਸੁਨਿ ਕੈਕਯਨਂਦਿਨਿ। ਹਰਸ਼ੀ ਰਬਿਕੁਲ ਜਲਰੁਹ ਚਂਦਿਨਿ।।
ਸਜਿ ਆਰਤੀ ਮੁਦਿਤ ਉਠਿ ਧਾਈ। ਦ੍ਵਾਰੇਹਿਂ ਭੇਂਟਿ ਭਵਨ ਲੇਇ ਆਈ।।
ਭਰਤ ਦੁਖਿਤ ਪਰਿਵਾਰੁ ਨਿਹਾਰਾ। ਮਾਨਹੁਤੁਹਿਨ ਬਨਜ ਬਨੁ ਮਾਰਾ।।
ਕੈਕੇਈ ਹਰਸ਼ਿਤ ਏਹਿ ਭਾਿ। ਮਨਹੁਮੁਦਿਤ ਦਵ ਲਾਇ ਕਿਰਾਤੀ।।
ਸੁਤਹਿ ਸਸੋਚ ਦੇਖਿ ਮਨੁ ਮਾਰੇਂ। ਪੂਤਿ ਨੈਹਰ ਕੁਸਲ ਹਮਾਰੇਂ।।
ਸਕਲ ਕੁਸਲ ਕਹਿ ਭਰਤ ਸੁਨਾਈ। ਪੂੀ ਨਿਜ ਕੁਲ ਕੁਸਲ ਭਲਾਈ।।
ਕਹੁ ਕਹਤਾਤ ਕਹਾਸਬ ਮਾਤਾ। ਕਹਸਿਯ ਰਾਮ ਲਖਨ ਪ੍ਰਿਯ ਭ੍ਰਾਤਾ।।

Pages

Subscribe to RSS - ayodhyakaanda