चौपाई
ਜਗੁ ਪੇਖਨ ਤੁਮ੍ਹ ਦੇਖਨਿਹਾਰੇ। ਬਿਧਿ ਹਰਿ ਸਂਭੁ ਨਚਾਵਨਿਹਾਰੇ।।
ਤੇਉ ਨ ਜਾਨਹਿਂ ਮਰਮੁ ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ। ਔਰੁ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਕੋ ਜਾਨਨਿਹਾਰਾ।।
ਸੋਇ ਜਾਨਇ ਜੇਹਿ ਦੇਹੁ ਜਨਾਈ। ਜਾਨਤ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਤੁਮ੍ਹਇ ਹੋਇ ਜਾਈ।।
ਤੁਮ੍ਹਰਿਹਿ ਕਰਿਪਾਤੁਮ੍ਹਹਿ ਰਘੁਨਂਦਨ। ਜਾਨਹਿਂ ਭਗਤ ਭਗਤ ਉਰ ਚਂਦਨ।।
ਚਿਦਾਨਂਦਮਯ ਦੇਹ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ। ਬਿਗਤ ਬਿਕਾਰ ਜਾਨ ਅਧਿਕਾਰੀ।।
ਨਰ ਤਨੁ ਧਰੇਹੁ ਸਂਤ ਸੁਰ ਕਾਜਾ। ਕਹਹੁ ਕਰਹੁ ਜਸ ਪ੍ਰਾਕਰਿਤ ਰਾਜਾ।।
ਰਾਮ ਦੇਖਿ ਸੁਨਿ ਚਰਿਤ ਤੁਮ੍ਹਾਰੇ। ਜਡ਼ ਮੋਹਹਿਂ ਬੁਧ ਹੋਹਿਂ ਸੁਖਾਰੇ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਜੋ ਕਹਹੁ ਕਰਹੁ ਸਬੁ ਸਾਾ। ਜਸ ਕਾਛਿਅ ਤਸ ਚਾਹਿਅ ਨਾਚਾ।।

चौपाई
ਮੁਨਿ ਕਹੁਰਾਮ ਦਂਡਵਤ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਆਸਿਰਬਾਦੁ ਬਿਪ੍ਰਬਰ ਦੀਨ੍ਹਾ।।
ਦੇਖਿ ਰਾਮ ਛਬਿ ਨਯਨ ਜੁਡ਼ਾਨੇ। ਕਰਿ ਸਨਮਾਨੁ ਆਸ਼੍ਰਮਹਿਂ ਆਨੇ।।
ਮੁਨਿਬਰ ਅਤਿਥਿ ਪ੍ਰਾਨਪ੍ਰਿਯ ਪਾਏ। ਕਂਦ ਮੂਲ ਫਲ ਮਧੁਰ ਮਗਾਏ।।
ਸਿਯ ਸੌਮਿਤ੍ਰਿ ਰਾਮ ਫਲ ਖਾਏ। ਤਬ ਮੁਨਿ ਆਸ਼੍ਰਮ ਦਿਏ ਸੁਹਾਏ।।
ਬਾਲਮੀਕਿ ਮਨ ਆਨੁ ਭਾਰੀ। ਮਂਗਲ ਮੂਰਤਿ ਨਯਨ ਨਿਹਾਰੀ।।
ਤਬ ਕਰ ਕਮਲ ਜੋਰਿ ਰਘੁਰਾਈ। ਬੋਲੇ ਬਚਨ ਸ਼੍ਰਵਨ ਸੁਖਦਾਈ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਦਰਸੀ ਮੁਨਿਨਾਥਾ। ਬਿਸ੍ਵ ਬਦਰ ਜਿਮਿ ਤੁਮ੍ਹਰੇਂ ਹਾਥਾ।।
ਅਸ ਕਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਬ ਕਥਾ ਬਖਾਨੀ। ਜੇਹਿ ਜੇਹਿ ਭਾਿ ਦੀਨ੍ਹ ਬਨੁ ਰਾਨੀ।।

चौपाई
ਆਗੇ ਰਾਮੁ ਲਖਨੁ ਬਨੇ ਪਾਛੇਂ। ਤਾਪਸ ਬੇਸ਼ ਬਿਰਾਜਤ ਕਾਛੇਂ।।
ਉਭਯ ਬੀਚ ਸਿਯ ਸੋਹਤਿ ਕੈਸੇ। ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਜੀਵ ਬਿਚ ਮਾਯਾ ਜੈਸੇ।।
ਬਹੁਰਿ ਕਹਉਛਬਿ ਜਸਿ ਮਨ ਬਸਈ। ਜਨੁ ਮਧੁ ਮਦਨ ਮਧ੍ਯ ਰਤਿ ਲਸਈ।।
ਉਪਮਾ ਬਹੁਰਿ ਕਹਉਜਿਯਜੋਹੀ। ਜਨੁ ਬੁਧ ਬਿਧੁ ਬਿਚ ਰੋਹਿਨਿ ਸੋਹੀ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਪਦ ਰੇਖ ਬੀਚ ਬਿਚ ਸੀਤਾ। ਧਰਤਿ ਚਰਨ ਮਗ ਚਲਤਿ ਸਭੀਤਾ।।
ਸੀਯ ਰਾਮ ਪਦ ਅਂਕ ਬਰਾਏ ਲਖਨ ਚਲਹਿਂ ਮਗੁ ਦਾਹਿਨ ਲਾਏ।
ਰਾਮ ਲਖਨ ਸਿਯ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੁਹਾਈ। ਬਚਨ ਅਗੋਚਰ ਕਿਮਿ ਕਹਿ ਜਾਈ।।
ਖਗ ਮਰਿਗ ਮਗਨ ਦੇਖਿ ਛਬਿ ਹੋਹੀਂ। ਲਿਏ ਚੋਰਿ ਚਿਤ ਰਾਮ ਬਟੋਹੀਂ।।

चौपाई
ਨਾਰਿ ਸਨੇਹ ਬਿਕਲ ਬਸ ਹੋਹੀਂ। ਚਕਈ ਸਾ ਸਮਯ ਜਨੁ ਸੋਹੀਂ।।
ਮਰਿਦੁ ਪਦ ਕਮਲ ਕਠਿਨ ਮਗੁ ਜਾਨੀ। ਗਹਬਰਿ ਹਰਿਦਯਕਹਹਿਂ ਬਰ ਬਾਨੀ।।
ਪਰਸਤ ਮਰਿਦੁਲ ਚਰਨ ਅਰੁਨਾਰੇ। ਸਕੁਚਤਿ ਮਹਿ ਜਿਮਿ ਹਰਿਦਯ ਹਮਾਰੇ।।
ਜੌਂ ਜਗਦੀਸ ਇਨ੍ਹਹਿ ਬਨੁ ਦੀਨ੍ਹਾ। ਕਸ ਨ ਸੁਮਨਮਯ ਮਾਰਗੁ ਕੀਨ੍ਹਾ।।
ਜੌਂ ਮਾਗਾ ਪਾਇਅ ਬਿਧਿ ਪਾਹੀਂ। ਏ ਰਖਿਅਹਿਂ ਸਖਿ ਆਿਨ੍ਹ ਮਾਹੀਂ।।
ਜੇ ਨਰ ਨਾਰਿ ਨ ਅਵਸਰ ਆਏ। ਤਿਨ੍ਹ ਸਿਯ ਰਾਮੁ ਨ ਦੇਖਨ ਪਾਏ।।
ਸੁਨਿ ਸੁਰੁਪ ਬੂਝਹਿਂ ਅਕੁਲਾਈ। ਅਬ ਲਗਿ ਗਏ ਕਹਾਲਗਿ ਭਾਈ।।
ਸਮਰਥ ਧਾਇ ਬਿਲੋਕਹਿਂ ਜਾਈ। ਪ੍ਰਮੁਦਿਤ ਫਿਰਹਿਂ ਜਨਮਫਲੁ ਪਾਈ।।

चौपाई
ਫਿਰਤ ਨਾਰਿ ਨਰ ਅਤਿ ਪਛਿਤਾਹੀਂ। ਦੇਅਹਿ ਦੋਸ਼ੁ ਦੇਹਿਂ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਸਹਿਤ ਬਿਸ਼ਾਦ ਪਰਸਪਰ ਕਹਹੀਂ। ਬਿਧਿ ਕਰਤਬ ਉਲਟੇ ਸਬ ਅਹਹੀਂ।।
ਨਿਪਟ ਨਿਰਂਕੁਸ ਨਿਠੁਰ ਨਿਸਂਕੂ। ਜੇਹਿਂ ਸਸਿ ਕੀਨ੍ਹ ਸਰੁਜ ਸਕਲਂਕੂ।।
ਰੂਖ ਕਲਪਤਰੁ ਸਾਗਰੁ ਖਾਰਾ। ਤੇਹਿਂ ਪਠਏ ਬਨ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾ।।
ਜੌਂ ਪੇ ਇਨ੍ਹਹਿ ਦੀਨ੍ਹ ਬਨਬਾਸੂ। ਕੀਨ੍ਹ ਬਾਦਿ ਬਿਧਿ ਭੋਗ ਬਿਲਾਸੂ।।
ਏ ਬਿਚਰਹਿਂ ਮਗ ਬਿਨੁ ਪਦਤ੍ਰਾਨਾ। ਰਚੇ ਬਾਦਿ ਬਿਧਿ ਬਾਹਨ ਨਾਨਾ।।
ਏ ਮਹਿ ਪਰਹਿਂ ਡਾਸਿ ਕੁਸ ਪਾਤਾ। ਸੁਭਗ ਸੇਜ ਕਤ ਸਰਿਜਤ ਬਿਧਾਤਾ।।
ਤਰੁਬਰ ਬਾਸ ਇਨ੍ਹਹਿ ਬਿਧਿ ਦੀਨ੍ਹਾ। ਧਵਲ ਧਾਮ ਰਚਿ ਰਚਿ ਸ਼੍ਰਮੁ ਕੀਨ੍ਹਾ।।