चौपाई
ਸਪ੍ਤ ਪ੍ਰਬਨ੍ਧ ਸੁਭਗ ਸੋਪਾਨਾ। ਗ੍ਯਾਨ ਨਯਨ ਨਿਰਖਤ ਮਨ ਮਾਨਾ।।
ਰਘੁਪਤਿ ਮਹਿਮਾ ਅਗੁਨ ਅਬਾਧਾ। ਬਰਨਬ ਸੋਇ ਬਰ ਬਾਰਿ ਅਗਾਧਾ।।
ਰਾਮ ਸੀਯ ਜਸ ਸਲਿਲ ਸੁਧਾਸਮ। ਉਪਮਾ ਬੀਚਿ ਬਿਲਾਸ ਮਨੋਰਮ।।
ਪੁਰਇਨਿ ਸਘਨ ਚਾਰੁ ਚੌਪਾਈ। ਜੁਗੁਤਿ ਮਂਜੁ ਮਨਿ ਸੀਪ ਸੁਹਾਈ।।
ਛਂਦ ਸੋਰਠਾ ਸੁਂਦਰ ਦੋਹਾ। ਸੋਇ ਬਹੁਰਂਗ ਕਮਲ ਕੁਲ ਸੋਹਾ।।
ਅਰਥ ਅਨੂਪ ਸੁਮਾਵ ਸੁਭਾਸਾ। ਸੋਇ ਪਰਾਗ ਮਕਰਂਦ ਸੁਬਾਸਾ।।
ਸੁਕਰਿਤ ਪੁਂਜ ਮਂਜੁਲ ਅਲਿ ਮਾਲਾ। ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਰਾਗ ਬਿਚਾਰ ਮਰਾਲਾ।।
ਧੁਨਿ ਅਵਰੇਬ ਕਬਿਤ ਗੁਨ ਜਾਤੀ। ਮੀਨ ਮਨੋਹਰ ਤੇ ਬਹੁਭਾੀ।।
ਅਰਥ ਧਰਮ ਕਾਮਾਦਿਕ ਚਾਰੀ। ਕਹਬ ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਗ੍ਯਾਨ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਨਵ ਰਸ ਜਪ ਤਪ ਜੋਗ ਬਿਰਾਗਾ। ਤੇ ਸਬ ਜਲਚਰ ਚਾਰੁ ਤਡ਼ਾਗਾ।।

चौपाई
ਦਰਸ ਪਰਸ ਮਜ੍ਜਨ ਅਰੁ ਪਾਨਾ। ਹਰਇ ਪਾਪ ਕਹ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਾ।।
ਨਦੀ ਪੁਨੀਤ ਅਮਿਤ ਮਹਿਮਾ ਅਤਿ। ਕਹਿ ਨ ਸਕਇ ਸਾਰਦ ਬਿਮਲਮਤਿ।।
ਰਾਮ ਧਾਮਦਾ ਪੁਰੀ ਸੁਹਾਵਨਿ। ਲੋਕ ਸਮਸ੍ਤ ਬਿਦਿਤ ਅਤਿ ਪਾਵਨਿ।।
ਚਾਰਿ ਖਾਨਿ ਜਗ ਜੀਵ ਅਪਾਰਾ। ਅਵਧ ਤਜੇ ਤਨੁ ਨਹਿ ਸਂਸਾਰਾ।।
ਸਬ ਬਿਧਿ ਪੁਰੀ ਮਨੋਹਰ ਜਾਨੀ। ਸਕਲ ਸਿਦ੍ਧਿਪ੍ਰਦ ਮਂਗਲ ਖਾਨੀ।।
ਬਿਮਲ ਕਥਾ ਕਰ ਕੀਨ੍ਹ ਅਰਂਭਾ। ਸੁਨਤ ਨਸਾਹਿਂ ਕਾਮ ਮਦ ਦਂਭਾ।।
ਰਾਮਚਰਿਤਮਾਨਸ ਏਹਿ ਨਾਮਾ। ਸੁਨਤ ਸ਼੍ਰਵਨ ਪਾਇਅ ਬਿਸ਼੍ਰਾਮਾ।।
ਮਨ ਕਰਿ ਵਿਸ਼ਯ ਅਨਲ ਬਨ ਜਰਈ। ਹੋਇ ਸੁਖੀ ਜੌ ਏਹਿਂ ਸਰ ਪਰਈ।।
ਰਾਮਚਰਿਤਮਾਨਸ ਮੁਨਿ ਭਾਵਨ। ਬਿਰਚੇਉ ਸਂਭੁ ਸੁਹਾਵਨ ਪਾਵਨ।।

चौपाई
ਕੀਨ੍ਹਿ ਪ੍ਰਸ੍ਨ ਜੇਹਿ ਭਾਿ ਭਵਾਨੀ। ਜੇਹਿ ਬਿਧਿ ਸਂਕਰ ਕਹਾ ਬਖਾਨੀ।।
ਸੋ ਸਬ ਹੇਤੁ ਕਹਬ ਮੈਂ ਗਾਈ। ਕਥਾਪ੍ਰਬਂਧ ਬਿਚਿਤ੍ਰ ਬਨਾਈ।।
ਜੇਹਿ ਯਹ ਕਥਾ ਸੁਨੀ ਨਹਿਂ ਹੋਈ। ਜਨਿ ਆਚਰਜੁ ਕਰੈਂ ਸੁਨਿ ਸੋਈ।।
ਕਥਾ ਅਲੌਕਿਕ ਸੁਨਹਿਂ ਜੇ ਗ੍ਯਾਨੀ। ਨਹਿਂ ਆਚਰਜੁ ਕਰਹਿਂ ਅਸ ਜਾਨੀ।।
ਰਾਮਕਥਾ ਕੈ ਮਿਤਿ ਜਗ ਨਾਹੀਂ। ਅਸਿ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਤਿਨ੍ਹ ਕੇ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਨਾਨਾ ਭਾਿ ਰਾਮ ਅਵਤਾਰਾ। ਰਾਮਾਯਨ ਸਤ ਕੋਟਿ ਅਪਾਰਾ।।
ਕਲਪਭੇਦ ਹਰਿਚਰਿਤ ਸੁਹਾਏ। ਭਾਿ ਅਨੇਕ ਮੁਨੀਸਨ੍ਹ ਗਾਏ।।
ਕਰਿਅ ਨ ਸਂਸਯ ਅਸ ਉਰ ਆਨੀ। ਸੁਨਿਅ ਕਥਾ ਸਾਰਦ ਰਤਿ ਮਾਨੀ।।

चौपाई
ਜਮ ਗਨ ਮੁਹਮਸਿ ਜਗ ਜਮੁਨਾ ਸੀ। ਜੀਵਨ ਮੁਕੁਤਿ ਹੇਤੁ ਜਨੁ ਕਾਸੀ।।
ਰਾਮਹਿ ਪ੍ਰਿਯ ਪਾਵਨਿ ਤੁਲਸੀ ਸੀ। ਤੁਲਸਿਦਾਸ ਹਿਤ ਹਿਯਹੁਲਸੀ ਸੀ।।
ਸਿਵਪ੍ਰਯ ਮੇਕਲ ਸੈਲ ਸੁਤਾ ਸੀ। ਸਕਲ ਸਿਦ੍ਧਿ ਸੁਖ ਸਂਪਤਿ ਰਾਸੀ।।
ਸਦਗੁਨ ਸੁਰਗਨ ਅਂਬ ਅਦਿਤਿ ਸੀ। ਰਘੁਬਰ ਭਗਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਮਿਤਿ ਸੀ।।
ਤਦਪਿ ਕਹੀ ਗੁਰ ਬਾਰਹਿਂ ਬਾਰਾ। ਸਮੁਝਿ ਪਰੀ ਕਛੁ ਮਤਿ ਅਨੁਸਾਰਾ।।
ਭਾਸ਼ਾਬਦ੍ਧ ਕਰਬਿ ਮੈਂ ਸੋਈ। ਮੋਰੇਂ ਮਨ ਪ੍ਰਬੋਧ ਜੇਹਿਂ ਹੋਈ।।
ਜਸ ਕਛੁ ਬੁਧਿ ਬਿਬੇਕ ਬਲ ਮੇਰੇਂ। ਤਸ ਕਹਿਹਉਹਿਯਹਰਿ ਕੇ ਪ੍ਰੇਰੇਂ।।
ਨਿਜ ਸਂਦੇਹ ਮੋਹ ਭ੍ਰਮ ਹਰਨੀ। ਕਰਉਕਥਾ ਭਵ ਸਰਿਤਾ ਤਰਨੀ।।
ਬੁਧ ਬਿਸ਼੍ਰਾਮ ਸਕਲ ਜਨ ਰਂਜਨਿ। ਰਾਮਕਥਾ ਕਲਿ ਕਲੁਸ਼ ਬਿਭਂਜਨਿ।।

चौपाई
ਅਤਿ ਬਡ਼ਿ ਮੋਰਿ ਢਿਠਾਈ ਖੋਰੀ। ਸੁਨਿ ਅਘ ਨਰਕਹੁਨਾਕ ਸਕੋਰੀ।।
ਸਮੁਝਿ ਸਹਮ ਮੋਹਿ ਅਪਡਰ ਅਪਨੇਂ। ਸੋ ਸੁਧਿ ਰਾਮ ਕੀਨ੍ਹਿ ਨਹਿਂ ਸਪਨੇਂ।।
ਸੁਨਿ ਅਵਲੋਕਿ ਸੁਚਿਤ ਚਖ ਚਾਹੀ। ਭਗਤਿ ਮੋਰਿ ਮਤਿ ਸ੍ਵਾਮਿ ਸਰਾਹੀ।।
ਕਹਤ ਨਸਾਇ ਹੋਇ ਹਿਯਨੀਕੀ। ਰੀਝਤ ਰਾਮ ਜਾਨਿ ਜਨ ਜੀ ਕੀ।।
ਰਹਤਿ ਨ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤ ਚੂਕ ਕਿਏ ਕੀ। ਕਰਤ ਸੁਰਤਿ ਸਯ ਬਾਰ ਹਿਏ ਕੀ।।
ਜੇਹਿਂ ਅਘ ਬਧੇਉ ਬ੍ਯਾਧ ਜਿਮਿ ਬਾਲੀ। ਫਿਰਿ ਸੁਕਂਠ ਸੋਇ ਕੀਨ੍ਹ ਕੁਚਾਲੀ।।
ਸੋਇ ਕਰਤੂਤਿ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਕੇਰੀ। ਸਪਨੇਹੁਸੋ ਨ ਰਾਮ ਹਿਯਹੇਰੀ।।
ਤੇ ਭਰਤਹਿ ਭੇਂਟਤ ਸਨਮਾਨੇ। ਰਾਜਸਭਾਰਘੁਬੀਰ ਬਖਾਨੇ।।