चौपाई
ਦਂਡ ਪ੍ਰਨਾਮ ਸਬਹਿ ਨਰਿਪ ਕੀਨ੍ਹੇ। ਪੂਜਿ ਸਪ੍ਰੇਮ ਬਰਾਸਨ ਦੀਨ੍ਹੇ।।
ਚਾਰਿ ਲਚ੍ਛ ਬਰ ਧੇਨੁ ਮਗਾਈ। ਕਾਮਸੁਰਭਿ ਸਮ ਸੀਲ ਸੁਹਾਈ।।
ਸਬ ਬਿਧਿ ਸਕਲ ਅਲਂਕਰਿਤ ਕੀਨ੍ਹੀਂ। ਮੁਦਿਤ ਮਹਿਪ ਮਹਿਦੇਵਨ੍ਹ ਦੀਨ੍ਹੀਂ।।
ਕਰਤ ਬਿਨਯ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਨਰਨਾਹੂ। ਲਹੇਉਆਜੁ ਜਗ ਜੀਵਨ ਲਾਹੂ।।
ਪਾਇ ਅਸੀਸ ਮਹੀਸੁ ਅਨਂਦਾ। ਲਿਏ ਬੋਲਿ ਪੁਨਿ ਜਾਚਕ ਬਰਿਂਦਾ।।
ਕਨਕ ਬਸਨ ਮਨਿ ਹਯ ਗਯ ਸ੍ਯਂਦਨ। ਦਿਏ ਬੂਝਿ ਰੁਚਿ ਰਬਿਕੁਲਨਂਦਨ।।
ਚਲੇ ਪਢ਼ਤ ਗਾਵਤ ਗੁਨ ਗਾਥਾ। ਜਯ ਜਯ ਜਯ ਦਿਨਕਰ ਕੁਲ ਨਾਥਾ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਰਾਮ ਬਿਆਹ ਉਛਾਹੂ। ਸਕਇ ਨ ਬਰਨਿ ਸਹਸ ਮੁਖ ਜਾਹੂ।।

चौपाई
ਪਂਚ ਕਵਲ ਕਰਿ ਜੇਵਨ ਲਅਗੇ। ਗਾਰਿ ਗਾਨ ਸੁਨਿ ਅਤਿ ਅਨੁਰਾਗੇ।।
ਭਾਿ ਅਨੇਕ ਪਰੇ ਪਕਵਾਨੇ। ਸੁਧਾ ਸਰਿਸ ਨਹਿਂ ਜਾਹਿਂ ਬਖਾਨੇ।।
ਪਰੁਸਨ ਲਗੇ ਸੁਆਰ ਸੁਜਾਨਾ। ਬਿਂਜਨ ਬਿਬਿਧ ਨਾਮ ਕੋ ਜਾਨਾ।।
ਚਾਰਿ ਭਾਿ ਭੋਜਨ ਬਿਧਿ ਗਾਈ। ਏਕ ਏਕ ਬਿਧਿ ਬਰਨਿ ਨ ਜਾਈ।।
ਛਰਸ ਰੁਚਿਰ ਬਿਂਜਨ ਬਹੁ ਜਾਤੀ। ਏਕ ਏਕ ਰਸ ਅਗਨਿਤ ਭਾੀ।।
ਜੇਵ ਦੇਹਿਂ ਮਧੁਰ ਧੁਨਿ ਗਾਰੀ। ਲੈ ਲੈ ਨਾਮ ਪੁਰੁਸ਼ ਅਰੁ ਨਾਰੀ।।
ਸਮਯ ਸੁਹਾਵਨਿ ਗਾਰਿ ਬਿਰਾਜਾ। ਹਤ ਰਾਉ ਸੁਨਿ ਸਹਿਤ ਸਮਾਜਾ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਸਬਹੀਂ ਭੌਜਨੁ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਆਦਰ ਸਹਿਤ ਆਚਮਨੁ ਦੀਨ੍ਹਾ।।

चौपाई
ਸ੍ਯਾਮ ਸਰੀਰੁ ਸੁਭਾਯਸੁਹਾਵਨ। ਸੋਭਾ ਕੋਟਿ ਮਨੋਜ ਲਜਾਵਨ।।
ਜਾਵਕ ਜੁਤ ਪਦ ਕਮਲ ਸੁਹਾਏ। ਮੁਨਿ ਮਨ ਮਧੁਪ ਰਹਤ ਜਿਨ੍ਹ ਛਾਏ।।
ਪੀਤ ਪੁਨੀਤ ਮਨੋਹਰ ਧੋਤੀ। ਹਰਤਿ ਬਾਲ ਰਬਿ ਦਾਮਿਨਿ ਜੋਤੀ।।
ਕਲ ਕਿਂਕਿਨਿ ਕਟਿ ਸੂਤ੍ਰ ਮਨੋਹਰ। ਬਾਹੁ ਬਿਸਾਲ ਬਿਭੂਸ਼ਨ ਸੁਂਦਰ।।
ਪੀਤ ਜਨੇਉ ਮਹਾਛਬਿ ਦੇਈ। ਕਰ ਮੁਦ੍ਰਿਕਾ ਚੋਰਿ ਚਿਤੁ ਲੇਈ।।
ਸੋਹਤ ਬ੍ਯਾਹ ਸਾਜ ਸਬ ਸਾਜੇ। ਉਰ ਆਯਤ ਉਰਭੂਸ਼ਨ ਰਾਜੇ।।
ਪਿਅਰ ਉਪਰਨਾ ਕਾਖਾਸੋਤੀ। ਦੁਹੁਆਰਨ੍ਹਿ ਲਗੇ ਮਨਿ ਮੋਤੀ।।
ਨਯਨ ਕਮਲ ਕਲ ਕੁਂਡਲ ਕਾਨਾ। ਬਦਨੁ ਸਕਲ ਸੌਂਦਰ੍ਜ ਨਿਧਾਨਾ।।
ਸੁਂਦਰ ਭਰਿਕੁਟਿ ਮਨੋਹਰ ਨਾਸਾ। ਭਾਲ ਤਿਲਕੁ ਰੁਚਿਰਤਾ ਨਿਵਾਸਾ।।
ਸੋਹਤ ਮੌਰੁ ਮਨੋਹਰ ਮਾਥੇ। ਮਂਗਲਮਯ ਮੁਕੁਤਾ ਮਨਿ ਗਾਥੇ।।

चौपाई
ਕੁਅੁ ਕੁਅਿ ਕਲ ਭਾਵਿ ਦੇਹੀਂ।।ਨਯਨ ਲਾਭੁ ਸਬ ਸਾਦਰ ਲੇਹੀਂ।।
ਜਾਇ ਨ ਬਰਨਿ ਮਨੋਹਰ ਜੋਰੀ। ਜੋ ਉਪਮਾ ਕਛੁ ਕਹੌਂ ਸੋ ਥੋਰੀ।।
ਰਾਮ ਸੀਯ ਸੁਂਦਰ ਪ੍ਰਤਿਛਾਹੀਂ। ਜਗਮਗਾਤ ਮਨਿ ਖਂਭਨ ਮਾਹੀਂ ।
ਮਨਹੁਮਦਨ ਰਤਿ ਧਰਿ ਬਹੁ ਰੂਪਾ। ਦੇਖਤ ਰਾਮ ਬਿਆਹੁ ਅਨੂਪਾ।।
ਦਰਸ ਲਾਲਸਾ ਸਕੁਚ ਨ ਥੋਰੀ। ਪ੍ਰਗਟਤ ਦੁਰਤ ਬਹੋਰਿ ਬਹੋਰੀ।।
ਭਏ ਮਗਨ ਸਬ ਦੇਖਨਿਹਾਰੇ। ਜਨਕ ਸਮਾਨ ਅਪਾਨ ਬਿਸਾਰੇ।।
ਪ੍ਰਮੁਦਿਤ ਮੁਨਿਨ੍ਹ ਭਾਵੀ ਫੇਰੀ। ਨੇਗਸਹਿਤ ਸਬ ਰੀਤਿ ਨਿਬੇਰੀਂ।।
ਰਾਮ ਸੀਯ ਸਿਰ ਸੇਂਦੁਰ ਦੇਹੀਂ। ਸੋਭਾ ਕਹਿ ਨ ਜਾਤਿ ਬਿਧਿ ਕੇਹੀਂ।।
ਅਰੁਨ ਪਰਾਗ ਜਲਜੁ ਭਰਿ ਨੀਕੇਂ। ਸਸਿਹਿ ਭੂਸ਼ ਅਹਿ ਲੋਭ ਅਮੀ ਕੇਂ।।

चौपाई
ਸਿਯ ਸੁਂਦਰਤਾ ਬਰਨਿ ਨ ਜਾਈ। ਲਘੁ ਮਤਿ ਬਹੁਤ ਮਨੋਹਰਤਾਈ।।
ਆਵਤ ਦੀਖਿ ਬਰਾਤਿਨ੍ਹ ਸੀਤਾ।।ਰੂਪ ਰਾਸਿ ਸਬ ਭਾਿ ਪੁਨੀਤਾ।।
ਸਬਹਿ ਮਨਹਿਂ ਮਨ ਕਿਏ ਪ੍ਰਨਾਮਾ। ਦੇਖਿ ਰਾਮ ਭਏ ਪੂਰਨਕਾਮਾ।।
ਹਰਸ਼ੇ ਦਸਰਥ ਸੁਤਨ੍ਹ ਸਮੇਤਾ। ਕਹਿ ਨ ਜਾਇ ਉਰ ਆਨੁ ਜੇਤਾ।।
ਸੁਰ ਪ੍ਰਨਾਮੁ ਕਰਿ ਬਰਸਹਿਂ ਫੂਲਾ। ਮੁਨਿ ਅਸੀਸ ਧੁਨਿ ਮਂਗਲ ਮੂਲਾ।।
ਗਾਨ ਨਿਸਾਨ ਕੋਲਾਹਲੁ ਭਾਰੀ। ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਮੋਦ ਮਗਨ ਨਰ ਨਾਰੀ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਸੀਯ ਮਂਡਪਹਿਂ ਆਈ। ਪ੍ਰਮੁਦਿਤ ਸਾਂਤਿ ਪਢ਼ਹਿਂ ਮੁਨਿਰਾਈ।।
ਤੇਹਿ ਅਵਸਰ ਕਰ ਬਿਧਿ ਬ੍ਯਵਹਾਰੂ। ਦੁਹੁਕੁਲਗੁਰ ਸਬ ਕੀਨ੍ਹ ਅਚਾਰੂ।।