चौपाई
ਤਬ ਮਯਨਾ ਹਿਮਵਂਤੁ ਅਨਂਦੇ। ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਪਾਰਬਤੀ ਪਦ ਬਂਦੇ।।
ਨਾਰਿ ਪੁਰੁਸ਼ ਸਿਸੁ ਜੁਬਾ ਸਯਾਨੇ। ਨਗਰ ਲੋਗ ਸਬ ਅਤਿ ਹਰਸ਼ਾਨੇ।।
ਲਗੇ ਹੋਨ ਪੁਰ ਮਂਗਲਗਾਨਾ। ਸਜੇ ਸਬਹਿ ਹਾਟਕ ਘਟ ਨਾਨਾ।।
ਭਾਿ ਅਨੇਕ ਭਈ ਜੇਵਰਾਨਾ। ਸੂਪਸਾਸ੍ਤ੍ਰ ਜਸ ਕਛੁ ਬ੍ਯਵਹਾਰਾ।।
ਸੋ ਜੇਵਨਾਰ ਕਿ ਜਾਇ ਬਖਾਨੀ। ਬਸਹਿਂ ਭਵਨ ਜੇਹਿਂ ਮਾਤੁ ਭਵਾਨੀ।।
ਸਾਦਰ ਬੋਲੇ ਸਕਲ ਬਰਾਤੀ। ਬਿਸ਼੍ਨੁ ਬਿਰਂਚਿ ਦੇਵ ਸਬ ਜਾਤੀ।।
ਬਿਬਿਧਿ ਪਾਿ ਬੈਠੀ ਜੇਵਨਾਰਾ। ਲਾਗੇ ਪਰੁਸਨ ਨਿਪੁਨ ਸੁਆਰਾ।।
ਨਾਰਿਬਰਿਂਦ ਸੁਰ ਜੇਵ ਜਾਨੀ। ਲਗੀਂ ਦੇਨ ਗਾਰੀਂ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ।।

छंद
ਗਾਰੀਂ ਮਧੁਰ ਸ੍ਵਰ ਦੇਹਿਂ ਸੁਂਦਰਿ ਬਿਂਗ੍ਯ ਬਚਨ ਸੁਨਾਵਹੀਂ।
ਭੋਜਨੁ ਕਰਹਿਂ ਸੁਰ ਅਤਿ ਬਿਲਂਬੁ ਬਿਨੋਦੁ ਸੁਨਿ ਸਚੁ ਪਾਵਹੀਂ।।
ਜੇਵ ਜੋ ਬਢ੍ਯੋ ਅਨਂਦੁ ਸੋ ਮੁਖ ਕੋਟਿਹੂਨ ਪਰੈ ਕਹ੍ਯੋ।
ਅਚਵਾ ਦੀਨ੍ਹੇ ਪਾਨ ਗਵਨੇ ਬਾਸ ਜਹਜਾਕੋ ਰਹ੍ਯੋ।।

दोहा/सोरठा
ਬਹੁਰਿ ਮੁਨਿਨ੍ਹ ਹਿਮਵਂਤ ਕਹੁਲਗਨ ਸੁਨਾਈ ਆਇ।
ਸਮਯ ਬਿਲੋਕਿ ਬਿਬਾਹ ਕਰ ਪਠਏ ਦੇਵ ਬੋਲਾਇ।।99।।