चौपाई
ਜਬ ਤੇਂ ਰਾਮੁ ਬ੍ਯਾਹਿ ਘਰ ਆਏ। ਨਿਤ ਨਵ ਮਂਗਲ ਮੋਦ ਬਧਾਏ।।
ਭੁਵਨ ਚਾਰਿਦਸ ਭੂਧਰ ਭਾਰੀ। ਸੁਕਰਿਤ ਮੇਘ ਬਰਸ਼ਹਿ ਸੁਖ ਬਾਰੀ।।
ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਸਂਪਤਿ ਨਦੀਂ ਸੁਹਾਈ। ਉਮਗਿ ਅਵਧ ਅਂਬੁਧਿ ਕਹੁਆਈ।।
ਮਨਿਗਨ ਪੁਰ ਨਰ ਨਾਰਿ ਸੁਜਾਤੀ। ਸੁਚਿ ਅਮੋਲ ਸੁਂਦਰ ਸਬ ਭਾੀ।।
ਕਹਿ ਨ ਜਾਇ ਕਛੁ ਨਗਰ ਬਿਭੂਤੀ। ਜਨੁ ਏਤਨਿਅ ਬਿਰਂਚਿ ਕਰਤੂਤੀ।।
ਸਬ ਬਿਧਿ ਸਬ ਪੁਰ ਲੋਗ ਸੁਖਾਰੀ। ਰਾਮਚਂਦ ਮੁਖ ਚਂਦੁ ਨਿਹਾਰੀ।।
ਮੁਦਿਤ ਮਾਤੁ ਸਬ ਸਖੀਂ ਸਹੇਲੀ। ਫਲਿਤ ਬਿਲੋਕਿ ਮਨੋਰਥ ਬੇਲੀ।।
ਰਾਮ ਰੂਪੁ ਗੁਨਸੀਲੁ ਸੁਭਾਊ। ਪ੍ਰਮੁਦਿਤ ਹੋਇ ਦੇਖਿ ਸੁਨਿ ਰਾਊ।।

दोहा/सोरठा
ਸਬ ਕੇਂ ਉਰ ਅਭਿਲਾਸ਼ੁ ਅਸ ਕਹਹਿਂ ਮਨਾਇ ਮਹੇਸੁ।
ਆਪ ਅਛਤ ਜੁਬਰਾਜ ਪਦ ਰਾਮਹਿ ਦੇਉ ਨਰੇਸੁ।।1।।