चौपाई
ਬਿਬਿਧ ਭਾਿ ਹੋਇਹਿ ਪਹੁਨਾਈ। ਪ੍ਰਿਯ ਨ ਕਾਹਿ ਅਸ ਸਾਸੁਰ ਮਾਈ।।
ਤਬ ਤਬ ਰਾਮ ਲਖਨਹਿ ਨਿਹਾਰੀ। ਹੋਇਹਹਿਂ ਸਬ ਪੁਰ ਲੋਗ ਸੁਖਾਰੀ।।
ਸਖਿ ਜਸ ਰਾਮ ਲਖਨਕਰ ਜੋਟਾ। ਤੈਸੇਇ ਭੂਪ ਸਂਗ ਦੁਇ ਢੋਟਾ।।
ਸ੍ਯਾਮ ਗੌਰ ਸਬ ਅਂਗ ਸੁਹਾਏ। ਤੇ ਸਬ ਕਹਹਿਂ ਦੇਖਿ ਜੇ ਆਏ।।
ਕਹਾ ਏਕ ਮੈਂ ਆਜੁ ਨਿਹਾਰੇ। ਜਨੁ ਬਿਰਂਚਿ ਨਿਜ ਹਾਥ ਸਾਰੇ।।
ਭਰਤੁ ਰਾਮਹੀ ਕੀ ਅਨੁਹਾਰੀ। ਸਹਸਾ ਲਖਿ ਨ ਸਕਹਿਂ ਨਰ ਨਾਰੀ।।
ਲਖਨੁ ਸਤ੍ਰੁਸੂਦਨੁ ਏਕਰੂਪਾ। ਨਖ ਸਿਖ ਤੇ ਸਬ ਅਂਗ ਅਨੂਪਾ।।
ਮਨ ਭਾਵਹਿਂ ਮੁਖ ਬਰਨਿ ਨ ਜਾਹੀਂ। ਉਪਮਾ ਕਹੁਤ੍ਰਿਭੁਵਨ ਕੋਉ ਨਾਹੀਂ।।

छंद
ਉਪਮਾ ਨ ਕੋਉ ਕਹ ਦਾਸ ਤੁਲਸੀ ਕਤਹੁਕਬਿ ਕੋਬਿਦ ਕਹੈਂ।
ਬਲ ਬਿਨਯ ਬਿਦ੍ਯਾ ਸੀਲ ਸੋਭਾ ਸਿਂਧੁ ਇਨ੍ਹ ਸੇ ਏਇ ਅਹੈਂ।।
ਪੁਰ ਨਾਰਿ ਸਕਲ ਪਸਾਰਿ ਅਂਚਲ ਬਿਧਿਹਿ ਬਚਨ ਸੁਨਾਵਹੀਂ।।
ਬ੍ਯਾਹਿਅਹੁਚਾਰਿਉ ਭਾਇ ਏਹਿਂ ਪੁਰ ਹਮ ਸੁਮਂਗਲ ਗਾਵਹੀਂ।।

दोहा/सोरठा
ਕਹਹਿਂ ਪਰਸ੍ਪਰ ਨਾਰਿ ਬਾਰਿ ਬਿਲੋਚਨ ਪੁਲਕ ਤਨ।
ਸਖਿ ਸਬੁ ਕਰਬ ਪੁਰਾਰਿ ਪੁਨ੍ਯ ਪਯੋਨਿਧਿ ਭੂਪ ਦੋਉ।।311।।