चौपाई
અગ્ય અકોબિદ અંધ અભાગી। કાઈ બિષય મુકર મન લાગી।।
લંપટ કપટી કુટિલ બિસેષી। સપનેહુસંતસભા નહિં દેખી।।
કહહિં તે બેદ અસંમત બાની। જિન્હ કેં સૂઝ લાભુ નહિં હાની।।
મુકર મલિન અરુ નયન બિહીના। રામ રૂપ દેખહિં કિમિ દીના।।
જિન્હ કેં અગુન ન સગુન બિબેકા। જલ્પહિં કલ્પિત બચન અનેકા।।
હરિમાયા બસ જગત ભ્રમાહીં। તિન્હહિ કહત કછુ અઘટિત નાહીં।।
બાતુલ ભૂત બિબસ મતવારે। તે નહિં બોલહિં બચન બિચારે।।
જિન્હ કૃત મહામોહ મદ પાના। તિન્ કર કહા કરિઅ નહિં કાના।।

छंद
মামভিরক্ষয রঘুকুল নাযক৷ ধৃত বর চাপ রুচির কর সাযক৷৷
মোহ মহা ঘন পটল প্রভংজন৷ সংসয বিপিন অনল সুর রংজন৷৷1৷৷
অগুন সগুন গুন মংদির সুংদর৷ ভ্রম তম প্রবল প্রতাপ দিবাকর৷৷
কাম ক্রোধ মদ গজ পংচানন৷ বসহু নিরংতর জন মন কানন৷৷2৷৷
বিষয মনোরথ পুংজ কংজ বন৷ প্রবল তুষার উদার পার মন৷৷
ভব বারিধি মংদর পরমং দর৷ বারয তারয সংসৃতি দুস্তর৷৷3৷৷
স্যাম গাত রাজীব বিলোচন৷ দীন বংধু প্রনতারতি মোচন৷৷
অনুজ জানকী সহিত নিরংতর৷ বসহু রাম নৃপ মম উর অংতর৷৷4৷৷
মুনি রংজন মহি মংডল মংডন৷ তুলসিদাস প্রভু ত্রাস বিখংডন৷৷5৷৷

चौपाई
অগ্য অকোবিদ অংধ অভাগী৷ কাঈ বিষয মুকর মন লাগী৷৷
লংপট কপটী কুটিল বিসেষী৷ সপনেহুসংতসভা নহিং দেখী৷৷
কহহিং তে বেদ অসংমত বানী৷ জিন্হ কেং সূঝ লাভু নহিং হানী৷৷
মুকর মলিন অরু নযন বিহীনা৷ রাম রূপ দেখহিং কিমি দীনা৷৷
জিন্হ কেং অগুন ন সগুন বিবেকা৷ জল্পহিং কল্পিত বচন অনেকা৷৷
হরিমাযা বস জগত ভ্রমাহীং৷ তিন্হহি কহত কছু অঘটিত নাহীং৷৷
বাতুল ভূত বিবস মতবারে৷ তে নহিং বোলহিং বচন বিচারে৷৷
জিন্হ কৃত মহামোহ মদ পানা৷ তিন্ কর কহা করিঅ নহিং কানা৷৷

छंद
मामभिरक्षय रघुकुल नायक। धृत बर चाप रुचिर कर सायक।।
मोह महा घन पटल प्रभंजन। संसय बिपिन अनल सुर रंजन।।1।।
अगुन सगुन गुन मंदिर सुंदर। भ्रम तम प्रबल प्रताप दिवाकर।।
काम क्रोध मद गज पंचानन। बसहु निरंतर जन मन कानन।।2।।
बिषय मनोरथ पुंज कंज बन। प्रबल तुषार उदार पार मन।।
भव बारिधि मंदर परमं दर। बारय तारय संसृति दुस्तर।।3।।
स्याम गात राजीव बिलोचन। दीन बंधु प्रनतारति मोचन।।
अनुज जानकी सहित निरंतर। बसहु राम नृप मम उर अंतर।।4।।
मुनि रंजन महि मंडल मंडन। तुलसिदास प्रभु त्रास बिखंडन।।5।।

चौपाई
अग्य अकोबिद अंध अभागी। काई बिषय मुकर मन लागी।।
लंपट कपटी कुटिल बिसेषी। सपनेहुँ संतसभा नहिं देखी।।
कहहिं ते बेद असंमत बानी। जिन्ह कें सूझ लाभु नहिं हानी।।
मुकर मलिन अरु नयन बिहीना। राम रूप देखहिं किमि दीना।।
जिन्ह कें अगुन न सगुन बिबेका। जल्पहिं कल्पित बचन अनेका।।
हरिमाया बस जगत भ्रमाहीं। तिन्हहि कहत कछु अघटित नाहीं।।
बातुल भूत बिबस मतवारे। ते नहिं बोलहिं बचन बिचारे।।
जिन्ह कृत महामोह मद पाना। तिन् कर कहा करिअ नहिं काना।।

दोहा/सोरठा