ayodhyakaanda

7.2.318

चौपाई
ਜਹਾਜਨਕ ਗੁਰ ਮਤਿ ਭੋਰੀ। ਪ੍ਰਾਕਰਿਤ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਹਤ ਬਡ਼ਿ ਖੋਰੀ।।
ਬਰਨਤ ਰਘੁਬਰ ਭਰਤ ਬਿਯੋਗੂ। ਸੁਨਿ ਕਠੋਰ ਕਬਿ ਜਾਨਿਹਿ ਲੋਗੂ।।
ਸੋ ਸਕੋਚ ਰਸੁ ਅਕਥ ਸੁਬਾਨੀ। ਸਮਉ ਸਨੇਹੁ ਸੁਮਿਰਿ ਸਕੁਚਾਨੀ।।
ਭੇਂਟਿ ਭਰਤ ਰਘੁਬਰ ਸਮੁਝਾਏ। ਪੁਨਿ ਰਿਪੁਦਵਨੁ ਹਰਸ਼ਿ ਹਿਯਲਾਏ।।
ਸੇਵਕ ਸਚਿਵ ਭਰਤ ਰੁਖ ਪਾਈ। ਨਿਜ ਨਿਜ ਕਾਜ ਲਗੇ ਸਬ ਜਾਈ।।
ਸੁਨਿ ਦਾਰੁਨ ਦੁਖੁ ਦੁਹੂਸਮਾਜਾ। ਲਗੇ ਚਲਨ ਕੇ ਸਾਜਨ ਸਾਜਾ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਪਦ ਪਦੁਮ ਬਂਦਿ ਦੋਉ ਭਾਈ। ਚਲੇ ਸੀਸ ਧਰਿ ਰਾਮ ਰਜਾਈ।।
ਮੁਨਿ ਤਾਪਸ ਬਨਦੇਵ ਨਿਹੋਰੀ। ਸਬ ਸਨਮਾਨਿ ਬਹੋਰਿ ਬਹੋਰੀ।।

7.2.317

चौपाई
ਸੋ ਕੁਚਾਲਿ ਸਬ ਕਹਭਇ ਨੀਕੀ। ਅਵਧਿ ਆਸ ਸਮ ਜੀਵਨਿ ਜੀ ਕੀ।।
ਨਤਰੁ ਲਖਨ ਸਿਯ ਸਮ ਬਿਯੋਗਾ। ਹਹਰਿ ਮਰਤ ਸਬ ਲੋਗ ਕੁਰੋਗਾ।।
ਰਾਮਕਰਿਪਾਅਵਰੇਬ ਸੁਧਾਰੀ। ਬਿਬੁਧ ਧਾਰਿ ਭਇ ਗੁਨਦ ਗੋਹਾਰੀ।।
ਭੇਂਟਤ ਭੁਜ ਭਰਿ ਭਾਇ ਭਰਤ ਸੋ। ਰਾਮ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸੁ ਕਹਿ ਨ ਪਰਤ ਸੋ।।
ਤਨ ਮਨ ਬਚਨ ਉਮਗ ਅਨੁਰਾਗਾ। ਧੀਰ ਧੁਰਂਧਰ ਧੀਰਜੁ ਤ੍ਯਾਗਾ।।
ਬਾਰਿਜ ਲੋਚਨ ਮੋਚਤ ਬਾਰੀ। ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਸੁਰ ਸਭਾ ਦੁਖਾਰੀ।।
ਮੁਨਿਗਨ ਗੁਰ ਧੁਰ ਧੀਰ ਜਨਕ ਸੇ। ਗ੍ਯਾਨ ਅਨਲ ਮਨ ਕਸੇਂ ਕਨਕ ਸੇ।।
ਜੇ ਬਿਰਂਚਿ ਨਿਰਲੇਪ ਉਪਾਏ। ਪਦੁਮ ਪਤ੍ਰ ਜਿਮਿ ਜਗ ਜਲ ਜਾਏ।।

7.2.316

चौपाई
ਰਾਜਧਰਮ ਸਰਬਸੁ ਏਤਨੋਈ। ਜਿਮਿ ਮਨ ਮਾਹਮਨੋਰਥ ਗੋਈ।।
ਬਂਧੁ ਪ੍ਰਬੋਧੁ ਕੀਨ੍ਹ ਬਹੁ ਭਾੀ। ਬਿਨੁ ਅਧਾਰ ਮਨ ਤੋਸ਼ੁ ਨ ਸਾੀ।।
ਭਰਤ ਸੀਲ ਗੁਰ ਸਚਿਵ ਸਮਾਜੂ। ਸਕੁਚ ਸਨੇਹ ਬਿਬਸ ਰਘੁਰਾਜੂ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਿ ਕਰਿਪਾ ਪਾਰੀਂ ਦੀਨ੍ਹੀਂ। ਸਾਦਰ ਭਰਤ ਸੀਸ ਧਰਿ ਲੀਨ੍ਹੀਂ।।
ਚਰਨਪੀਠ ਕਰੁਨਾਨਿਧਾਨ ਕੇ। ਜਨੁ ਜੁਗ ਜਾਮਿਕ ਪ੍ਰਜਾ ਪ੍ਰਾਨ ਕੇ।।
ਸਂਪੁਟ ਭਰਤ ਸਨੇਹ ਰਤਨ ਕੇ। ਆਖਰ ਜੁਗ ਜੁਨ ਜੀਵ ਜਤਨ ਕੇ।।
ਕੁਲ ਕਪਾਟ ਕਰ ਕੁਸਲ ਕਰਮ ਕੇ। ਬਿਮਲ ਨਯਨ ਸੇਵਾ ਸੁਧਰਮ ਕੇ।।
ਭਰਤ ਮੁਦਿਤ ਅਵਲਂਬ ਲਹੇ ਤੇਂ। ਅਸ ਸੁਖ ਜਸ ਸਿਯ ਰਾਮੁ ਰਹੇ ਤੇਂ।।

7.2.315

चौपाई
ਤਾਤ ਤੁਮ੍ਹਾਰਿ ਮੋਰਿ ਪਰਿਜਨ ਕੀ। ਚਿਂਤਾ ਗੁਰਹਿ ਨਰਿਪਹਿ ਘਰ ਬਨ ਕੀ।।
ਮਾਥੇ ਪਰ ਗੁਰ ਮੁਨਿ ਮਿਥਿਲੇਸੂ। ਹਮਹਿ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਸਪਨੇਹੁਨ ਕਲੇਸੂ।।
ਮੋਰ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਪਰਮ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰਥੁ। ਸ੍ਵਾਰਥੁ ਸੁਜਸੁ ਧਰਮੁ ਪਰਮਾਰਥੁ।।
ਪਿਤੁ ਆਯਸੁ ਪਾਲਿਹਿਂ ਦੁਹੁ ਭਾਈ। ਲੋਕ ਬੇਦ ਭਲ ਭੂਪ ਭਲਾਈ।।
ਗੁਰ ਪਿਤੁ ਮਾਤੁ ਸ੍ਵਾਮਿ ਸਿਖ ਪਾਲੇਂ। ਚਲੇਹੁਕੁਮਗ ਪਗ ਪਰਹਿਂ ਨ ਖਾਲੇਂ।।
ਅਸ ਬਿਚਾਰਿ ਸਬ ਸੋਚ ਬਿਹਾਈ। ਪਾਲਹੁ ਅਵਧ ਅਵਧਿ ਭਰਿ ਜਾਈ।।
ਦੇਸੁ ਕੋਸੁ ਪਰਿਜਨ ਪਰਿਵਾਰੂ। ਗੁਰ ਪਦ ਰਜਹਿਂ ਲਾਗ ਛਰੁਭਾਰੂ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਮੁਨਿ ਮਾਤੁ ਸਚਿਵ ਸਿਖ ਮਾਨੀ। ਪਾਲੇਹੁ ਪੁਹੁਮਿ ਪ੍ਰਜਾ ਰਜਧਾਨੀ।।

7.2.314

चौपाई
ਪੁਰਜਨ ਪਰਿਜਨ ਪ੍ਰਜਾ ਗੋਸਾਈ। ਸਬ ਸੁਚਿ ਸਰਸ ਸਨੇਹਸਗਾਈ।।
ਰਾਉਰ ਬਦਿ ਭਲ ਭਵ ਦੁਖ ਦਾਹੂ। ਪ੍ਰਭੁ ਬਿਨੁ ਬਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦ ਲਾਹੂ।।
ਸ੍ਵਾਮਿ ਸੁਜਾਨੁ ਜਾਨਿ ਸਬ ਹੀ ਕੀ। ਰੁਚਿ ਲਾਲਸਾ ਰਹਨਿ ਜਨ ਜੀ ਕੀ।।
ਪ੍ਰਨਤਪਾਲੁ ਪਾਲਿਹਿ ਸਬ ਕਾਹੂ। ਦੇਉ ਦੁਹੂ ਦਿਸਿ ਓਰ ਨਿਬਾਹੂ।।
ਅਸ ਮੋਹਿ ਸਬ ਬਿਧਿ ਭੂਰਿ ਭਰੋਸੋ। ਕਿਏਬਿਚਾਰੁ ਨ ਸੋਚੁ ਖਰੋ ਸੋ।।
ਆਰਤਿ ਮੋਰ ਨਾਥ ਕਰ ਛੋਹੂ। ਦੁਹੁਮਿਲਿ ਕੀਨ੍ਹ ਢੀਠੁ ਹਠਿ ਮੋਹੂ।।
ਯਹ ਬਡ਼ ਦੋਸ਼ੁ ਦੂਰਿ ਕਰਿ ਸ੍ਵਾਮੀ। ਤਜਿ ਸਕੋਚ ਸਿਖਇਅ ਅਨੁਗਾਮੀ।।
ਭਰਤ ਬਿਨਯ ਸੁਨਿ ਸਬਹਿਂ ਪ੍ਰਸਂਸੀ। ਖੀਰ ਨੀਰ ਬਿਬਰਨ ਗਤਿ ਹਂਸੀ।।

7.2.313

चौपाई
ਭੋਰ ਨ੍ਹਾਇ ਸਬੁ ਜੁਰਾ ਸਮਾਜੂ। ਭਰਤ ਭੂਮਿਸੁਰ ਤੇਰਹੁਤਿ ਰਾਜੂ।।
ਭਲ ਦਿਨ ਆਜੁ ਜਾਨਿ ਮਨ ਮਾਹੀਂ। ਰਾਮੁ ਕਰਿਪਾਲ ਕਹਤ ਸਕੁਚਾਹੀਂ।।
ਗੁਰ ਨਰਿਪ ਭਰਤ ਸਭਾ ਅਵਲੋਕੀ। ਸਕੁਚਿ ਰਾਮ ਫਿਰਿ ਅਵਨਿ ਬਿਲੋਕੀ।।
ਸੀਲ ਸਰਾਹਿ ਸਭਾ ਸਬ ਸੋਚੀ। ਕਹੁਨ ਰਾਮ ਸਮ ਸ੍ਵਾਮਿ ਸੋਚੀ।।
ਭਰਤ ਸੁਜਾਨ ਰਾਮ ਰੁਖ ਦੇਖੀ। ਉਠਿ ਸਪ੍ਰੇਮ ਧਰਿ ਧੀਰ ਬਿਸੇਸ਼ੀ।।
ਕਰਿ ਦਂਡਵਤ ਕਹਤ ਕਰ ਜੋਰੀ। ਰਾਖੀਂ ਨਾਥ ਸਕਲ ਰੁਚਿ ਮੋਰੀ।।
ਮੋਹਿ ਲਗਿ ਸਹੇਉ ਸਬਹਿਂ ਸਂਤਾਪੂ। ਬਹੁਤ ਭਾਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਾ ਆਪੂ।।
ਅਬ ਗੋਸਾਇਮੋਹਿ ਦੇਉ ਰਜਾਈ। ਸੇਵੌਂ ਅਵਧ ਅਵਧਿ ਭਰਿ ਜਾਈ।।

7.2.312

चौपाई
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਭਰਤੁ ਫਿਰਤ ਬਨ ਮਾਹੀਂ। ਨੇਮੁ ਪ੍ਰੇਮੁ ਲਖਿ ਮੁਨਿ ਸਕੁਚਾਹੀਂ।।
ਪੁਨ੍ਯ ਜਲਾਸ਼੍ਰਯ ਭੂਮਿ ਬਿਭਾਗਾ। ਖਗ ਮਰਿਗ ਤਰੁ ਤਰਿਨ ਗਿਰਿ ਬਨ ਬਾਗਾ।।
ਚਾਰੁ ਬਿਚਿਤ੍ਰ ਪਬਿਤ੍ਰ ਬਿਸੇਸ਼ੀ। ਬੂਝਤ ਭਰਤੁ ਦਿਬ੍ਯ ਸਬ ਦੇਖੀ।।
ਸੁਨਿ ਮਨ ਮੁਦਿਤ ਕਹਤ ਰਿਸ਼ਿਰਾਊ। ਹੇਤੁ ਨਾਮ ਗੁਨ ਪੁਨ੍ਯ ਪ੍ਰਭਾਊ।।
ਕਤਹੁਨਿਮਜ੍ਜਨ ਕਤਹੁਪ੍ਰਨਾਮਾ। ਕਤਹੁਬਿਲੋਕਤ ਮਨ ਅਭਿਰਾਮਾ।।
ਕਤਹੁਬੈਠਿ ਮੁਨਿ ਆਯਸੁ ਪਾਈ। ਸੁਮਿਰਤ ਸੀਯ ਸਹਿਤ ਦੋਉ ਭਾਈ।।
ਦੇਖਿ ਸੁਭਾਉ ਸਨੇਹੁ ਸੁਸੇਵਾ। ਦੇਹਿਂ ਅਸੀਸ ਮੁਦਿਤ ਬਨਦੇਵਾ।।
ਫਿਰਹਿਂ ਗਏਦਿਨੁ ਪਹਰ ਅਢ਼ਾਈ। ਪ੍ਰਭੁ ਪਦ ਕਮਲ ਬਿਲੋਕਹਿਂ ਆਈ।।

7.2.311

चौपाई
ਕਹਤ ਧਰਮ ਇਤਿਹਾਸ ਸਪ੍ਰੀਤੀ। ਭਯਉ ਭੋਰੁ ਨਿਸਿ ਸੋ ਸੁਖ ਬੀਤੀ।।
ਨਿਤ੍ਯ ਨਿਬਾਹਿ ਭਰਤ ਦੋਉ ਭਾਈ। ਰਾਮ ਅਤ੍ਰਿ ਗੁਰ ਆਯਸੁ ਪਾਈ।।
ਸਹਿਤ ਸਮਾਜ ਸਾਜ ਸਬ ਸਾਦੇਂ। ਚਲੇ ਰਾਮ ਬਨ ਅਟਨ ਪਯਾਦੇਂ।।
ਕੋਮਲ ਚਰਨ ਚਲਤ ਬਿਨੁ ਪਨਹੀਂ। ਭਇ ਮਰਿਦੁ ਭੂਮਿ ਸਕੁਚਿ ਮਨ ਮਨਹੀਂ।।
ਕੁਸ ਕਂਟਕ ਕਾਰੀਂ ਕੁਰਾਈਂ। ਕਟੁਕ ਕਠੋਰ ਕੁਬਸ੍ਤੁ ਦੁਰਾਈਂ।।
ਮਹਿ ਮਂਜੁਲ ਮਰਿਦੁ ਮਾਰਗ ਕੀਨ੍ਹੇ। ਬਹਤ ਸਮੀਰ ਤ੍ਰਿਬਿਧ ਸੁਖ ਲੀਨ੍ਹੇ।।
ਸੁਮਨ ਬਰਸ਼ਿ ਸੁਰ ਘਨ ਕਰਿ ਛਾਹੀਂ। ਬਿਟਪ ਫੂਲਿ ਫਲਿ ਤਰਿਨ ਮਰਿਦੁਤਾਹੀਂ।।
ਮਰਿਗ ਬਿਲੋਕਿ ਖਗ ਬੋਲਿ ਸੁਬਾਨੀ। ਸੇਵਹਿਂ ਸਕਲ ਰਾਮ ਪ੍ਰਿਯ ਜਾਨੀ।।

7.2.310

चौपाई
ਭਰਤ ਅਤ੍ਰਿ ਅਨੁਸਾਸਨ ਪਾਈ। ਜਲ ਭਾਜਨ ਸਬ ਦਿਏ ਚਲਾਈ।।
ਸਾਨੁਜ ਆਪੁ ਅਤ੍ਰਿ ਮੁਨਿ ਸਾਧੂ। ਸਹਿਤ ਗਏ ਜਹਕੂਪ ਅਗਾਧੂ।।
ਪਾਵਨ ਪਾਥ ਪੁਨ੍ਯਥਲ ਰਾਖਾ। ਪ੍ਰਮੁਦਿਤ ਪ੍ਰੇਮ ਅਤ੍ਰਿ ਅਸ ਭਾਸ਼ਾ।।
ਤਾਤ ਅਨਾਦਿ ਸਿਦ੍ਧ ਥਲ ਏਹੂ। ਲੋਪੇਉ ਕਾਲ ਬਿਦਿਤ ਨਹਿਂ ਕੇਹੂ।।
ਤਬ ਸੇਵਕਨ੍ਹ ਸਰਸ ਥਲੁ ਦੇਖਾ। ਕਿਨ੍ਹ ਸੁਜਲ ਹਿਤ ਕੂਪ ਬਿਸੇਸ਼ਾ।।
ਬਿਧਿ ਬਸ ਭਯਉ ਬਿਸ੍ਵ ਉਪਕਾਰੂ। ਸੁਗਮ ਅਗਮ ਅਤਿ ਧਰਮ ਬਿਚਾਰੂ।।
ਭਰਤਕੂਪ ਅਬ ਕਹਿਹਹਿਂ ਲੋਗਾ। ਅਤਿ ਪਾਵਨ ਤੀਰਥ ਜਲ ਜੋਗਾ।।
ਪ੍ਰੇਮ ਸਨੇਮ ਨਿਮਜ੍ਜਤ ਪ੍ਰਾਨੀ। ਹੋਇਹਹਿਂ ਬਿਮਲ ਕਰਮ ਮਨ ਬਾਨੀ।।

7.2.309

चौपाई
ਧਨ੍ਯ ਭਰਤ ਜਯ ਰਾਮ ਗੋਸਾਈਂ। ਕਹਤ ਦੇਵ ਹਰਸ਼ਤ ਬਰਿਆਈ।
ਮੁਨਿ ਮਿਥਿਲੇਸ ਸਭਾਸਬ ਕਾਹੂ। ਭਰਤ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਭਯਉ ਉਛਾਹੂ।।
ਭਰਤ ਰਾਮ ਗੁਨ ਗ੍ਰਾਮ ਸਨੇਹੂ। ਪੁਲਕਿ ਪ੍ਰਸਂਸਤ ਰਾਉ ਬਿਦੇਹੂ।।
ਸੇਵਕ ਸ੍ਵਾਮਿ ਸੁਭਾਉ ਸੁਹਾਵਨ। ਨੇਮੁ ਪੇਮੁ ਅਤਿ ਪਾਵਨ ਪਾਵਨ।।
ਮਤਿ ਅਨੁਸਾਰ ਸਰਾਹਨ ਲਾਗੇ। ਸਚਿਵ ਸਭਾਸਦ ਸਬ ਅਨੁਰਾਗੇ।।
ਸੁਨਿ ਸੁਨਿ ਰਾਮ ਭਰਤ ਸਂਬਾਦੂ। ਦੁਹੁ ਸਮਾਜ ਹਿਯਹਰਸ਼ੁ ਬਿਸ਼ਾਦੂ।।
ਰਾਮ ਮਾਤੁ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਸਮ ਜਾਨੀ। ਕਹਿ ਗੁਨ ਰਾਮ ਪ੍ਰਬੋਧੀਂ ਰਾਨੀ।।
ਏਕ ਕਹਹਿਂ ਰਘੁਬੀਰ ਬਡ਼ਾਈ। ਏਕ ਸਰਾਹਤ ਭਰਤ ਭਲਾਈ।।

Pages

Subscribe to RSS - ayodhyakaanda